Op een vettige, moerasachtige akker kregen we een wedstrijd te zien met twee gezichten. Voor de pauze was Charleroi sterk en Lierse onmondig, na de koffie kwam Lierse steeds dichter bij het doel van Sifakis en trok de thuisploeg vooral een muur op om de voorsprong te verdedigen. Daar slaagde het in, vooral omdat Lierse koelbloedigheid voor doel miste.

Rossini

De sleutelfiguur van de wedstrijd was zonder twijfel Giuseppe Rossini. Hij zorgde voor de eerste dreiging door een bal op de deklat te koppen, even later kon hij de bal wel binnenwerken. Een sterke Milicevic zette zich door op rechts en liet de bal aan de tweede paal op het hoofd van Rossini vallen.

Na rust kreeg diezelfde Rossini echter zijn tweede geel, omdat hij in een duel een elleboog in de nek van Karim Saïdi had gedrukt. De laatste twintig minuten werden daardoor een belegering van het doel van Sifakis, die een aantal keer een doelpunt verhinderde. Lierse kwam steeds beter in de wedstrijd en wou minstens een punt meepikken uit het Stade du Pays, maar slaagde er niet in de bal in doel te krijgen.

Pouga viel enorm sterk in en kwam een aantal keer dicht bij een doelpunt, maar een bal van hem werd van de lijn gewerkt. In de slotfase kwam ook Claasen nog eens dicht bij een doelpunt, maar ook hij slaagde er niet in om een punt uit de brand te slepen voor Lierse. Charleroi was ondertussen vooral bezig met tijdrekken en kreeg daarvoor nog enkele gele kaarten.

Lierse blijft onderaan bengelen in de rangschikking, Charleroi lijkt gered. Ze hebben nu zeven punten voorsprong op Lierse.