Johan Walckiers in Anderlecht

Veel wijzigingen bij Anderlecht en dat was er ook aan te zien. Bijna alle basisspelers kregen rust en daar leden de automatismen onvermijdelijk onder. Het was dan ook zoeken tegen Boussu Dour, dat fier aan de leiding staat in tweede klasse. De bezoekers gaven zelfs de eerste waarschuwing na een fantastische dribbel van Koffi die via Kaminski maar nipt naast schoot.

Anderlecht bakte er bijzonder weinig van terwijl Boussu Dour wel gevaarlijk was in die eerste helft. Ouejdide schoot niet zo heel ver naast en nog eens Koffi was gevaarlijk met een afgeweken bal die bijna achter Kaminski carpioleerde. Tot dusver zo wat die eerste periode waarin paars-wit amper gevaarlijk kon zijn, veel balverlies leed en duidelijk een leider op het veld ontbrak. Een scenario à la Rupel Boom leek op dat moment niet zo ver af.

Vargas was duidelijk nog niet in zijn beste doen, net als Molins. De Sutter stond op te tornen tegen drie man en uit het middenveld kwam er veel te weinig steun. Van den Brom had dat begrepen en liet na enkele minuten in de tweede helft Massimo Bruno invallen. Met een tweede spits naast De Sutter en Vargas daar kort achter liep het ineens wel. 

En de konijnenpoot van de Anderlechtcoach werkt nog steeds, want amper vijf minuten op het veld en Bruno had reeds gescoord. De jonge aanvaller ging aandringen bij een verloren gewaande diepe bal en kon de doelman van Boussu Dour te snel af zijn. 1-0, een hele opluchting voor de Brusselaars want voordien liep het zoals eerder gezegd voor geen meter.

Anderlecht hield wel makkelijk stand nadien tegen een moegestreden Boussu Dour. Praet maakte er na een rush van Wasilewski nog 2-0 van, maar een glamoureuze prestatie was dit zeker niet. Al kan wel het excuus gebruikt worden dat de spelers nog nooit eerder samenspeelden en een paar al lang geen match meer op dit niveau gespeeld hebben.