Alexander Blessin had vooraf aangegeven dat het mogelijk de laatste wedstrijd voor Union SG dit seizoen zou kunnen worden met een beetje minder druk op de ketel en gaf aan te zullen roteren. Op die manier gaven ze vooraf aan dat een 0-3 ophalen in Turkije een onmogelijke zaak was.

Blessin hield woord en gaf onder meer Lindner een kans in doel, terwijl hij Vanhoutte centraal achterin posteerde doordat Burgess er niet bij was. Eckert Ayensa was dan weer de man van dienst in de spits bij Union SG. Bij Fenerbahçe kregen onder meer Tadic en Under rust - ook in Turkije is de titelstrijd nog heel pittig.

Veel nieuwe namen, maar voetballen als vanouds

De coach van de Brusselaars had op voorhand niet over kwalificatie gesproken, maar wilde wel opnieuw het echte Union SG zien en tonen dat het DNA er nog in zit. En of ze dat lieten zien. Het was weer als vanouds, met bijzonder veel druk op de bal en zeer snel spel.

In de eerste helft waren er kansen genoeg om voor paniek in de Turkse tent te zorgen, maar met name Nilsson had het vizier niet helemaal afgesteld en miste in totaal drie grote kansen. Rasmussen en Terho vonden dan weer de Turkse doelman op hun weg.

Rusten met 0-0 en daar kwam Fenerbahçe goed mee weg. Na de koffie kon Rasmussen met een rake kopbal alsnog voor wat paniek in de Turkse tent zorgen. Terho zag zijn kopbal van de lijn gekeerd worden, ook Eckert Ayensa liet de 0-2 liggen.

Prachtige overwinning, er zat misschien zelfs nog wat meer in

Fenerbahçe bracht Tadic en Dzeko in, maar doelman Lindner moest eigenlijk nooit echt een redding uit de handschoenen schudden. Een sterk Union heeft zo nog wat puntjes gesprokkeld voor de coëfficiënt, maar vooral een nieuw statement gemaakt richting de concurrentie in België.

Ze zijn titelrijp en het voetbal is gewoon mooi en verzorgd. Voor het eerst won een Belgisch team op bezoek bij Fenerbahçe, en zo schreeft Union toch nog een beetje geschiedenis. En Charles Vanhoutte is misschien een optie voor Domenico Tedesco als centrale verdediger: een ontdekking.