De partij begon pittig, met een vrije trap van Fabien Camus, waar Michael Cordier niet weinig moeite mee had. Wat later moest hij ook redding brengen op een vrije schop van Abdelmajid Oulmers. Brussels schoot wakker, en trok wat meer naar voren. Dit resulteerde al snel in een unieke mogelijkheid voor Brussels, toen Dieudonné Kalulika in de zestien onderuit werd gehaald door Patrice Luzi, die zich daarbij blesseerde. Luzi mocht van geluk spreken dat hij er met geel vanaf kwam, maar hij stopte wel de elfmeter van Richard Culek. Brussels rook z’n kans, en Ebou Sillah kwam maar centimeters tekort om een voorzet van Michael Jonckheere in doel te verlengen. Even voordien hobbelde een schot van Nenad Stojanovic voorlangs. Op het halfuur kopte Kalulika naast. Brussels claimde nog een tweede strafschop, maar Sillah liet zich te makkelijk vallen. Luzi tikte nog een vrije trap van Julien Gorius over (scheidsrechter Johan Verbist, die de geblesseerde Frank De Bleeckere verving, zag er echter een doeltrap in), maar dan was het weer de beurt aan Charleroi: Bonfim Dante mocht van dichtbij een hoekschop intikken, maar Cordier was bij de pinken. Vijf minuten later was hij echter wel kansloos toen Sebastien Chabaud de bal lekker op de slof nam en de Karolo’s op voorsprong knalde (0-1).

 

Brussels was na de rust duidelijk nog niet goed bekomen van die plotse achterstand, en het kwam goed weg toen Camus van dichtbij nog naast kopte. Toch stond het bijna 1-1, toen een kopbal van Zoltan Petö nog door Oulmers van de lijn werd geveegd. Het doelpunt viel opnieuw aan de overkant: Dante stond bij een hoekschop helemaal vrij, en Cordier had geen verhaal (0-2). Albert Cartier probeerde nadien zijn ploeg nog te inspireren door drie wissels, maar vooral de wissel van de niet onaardig spelende Nenad Stojanvic kon op weinig bijval rekenen bij de Brusselse supporters. Veel helpen deed het ook niet, want Charleroi was nu duidelijk baas en controleerde de wedstrijd simpel. Gregory Christ stond moederziel alleen voor Cordier, maar hij miste z’n volley volledig. Voor Brussels dreigden Kalulika, vlak na de 0-2, en Culek, kort voor het einde, nog even, maar scoren deed geen van beide ploegen niet meer. Johan Vermeersch liet reeds verstaan de tegenvallende resultaten en het schabouwelijke spelpeil niet langer meer te zullen pikken.