Cédric De Volder en Sander De Graeve in Brugge

• Club met dubbel gevoel richting Istanboel
• Vooral prestatie na de rust hoopgevend met oog op return
• Wat hebben we geleerd? Besiktas is achteraan te pakken!

Michel Preud’homme riep het gisteren al uit. “Ik hoop dat we ook onder de druk uit zullen geraken.” En net daarom posteerde de Luikenaar Davy De fauw als extra buffer voor de verdediging. En het moet gezegd: de zet – dat tegendoelpunt buitenshuis vermijden – bleef een helft lang intact.

Turken straffen foutje af

Maar dan is het natuurlijk ook belangrijk om niet in slaap te dommelen. Stond de verwarming in de kleedkamer te hoog? Geen idee, maar het was wel een feit dat blauw-zwart de eerste minuut na de pauze als een stel makke lammetjes  stond te verdedigen.

De stadionomroeper was nog bezig met de komst van Felipe Gedoz nog aan te kondigen toen Gökhan Töre schijnbaar moeiteloos door de thuisdefensie kon freewheelen. Mathew Ryan was overigens kansloos op de knal van de Turkse international, 0-1.

De Sutter legt Besiktas het zwijgen op

Nochtans stak blauw-zwart voor de koffie de neus een keer of twee aan het venster. Een doelpunt van Tom De Sutter werd terecht afgekeurd voor een voorafgaande duwfout, terwijl Davy De fauw vergat uit te halen toen de bezoekende doelman de bal pardoes inleverde.

Al was De Sutter ondertussen wel gebrand op een doelpuntje. De voormalige doelpuntenmaker van RSC Anderlecht zag zijn kans schoon toen Felipe Gedoz naar doel schoot. Het tipje van zijn roze Adidas-schoen was ruim voldoende, 1-1 en opeens speelde Club opnieuw een thuiswedstrijd.

Dé vraag: is dit voldoende?

Besiktas leek zeker van het stuk, maar was alle vertrouwen op enkele minuten kwijt. Een dikke tien minuten voor affluiten ging Felipe Gedoz – dé beste Bruggeling op het veld - vlotjes over een Turks been. Lior Refaelov ging achter de elfmeter staan en stuurde nummer twee in het mandje, 2-1.

Club trekt op die manier met een dubbele uitgangspositie - het doelpunt buitenshuis van Kara Kartallar indachtig - richting Istanboel. De euforie op Olympia was groot, maar in het Atatürk kan het enorm heet worden. Rest dan dé vraag: is dit voldoende? We hopen alvast allemaal van wel...