Eupen en Anderlecht speelden gelijk in de halve finale van de beker

We gaan er niet om liegen: na zo'n ritje van een slordige 145 kilometer hoop je toch dat de twee ploegen er zin in gaan hebben. Zeker met een finaleplaats op het spel. Anderlecht moest bekomen van twee nederlagen op rij, maar mocht de kortste weg naar Europa zeker niet laten liggen. 

Penalty's

Het begon ook goed voor de Brusselaars na een foutje van Agbadou in de zestien en Refaelov die de penalty omzette. Maar aan de overkant maakte Mykhaylichenko niet zoveel later een domme overtreding op Alloh en de bal ging eveneens op de stip. Ook Prevljak faalde niet.

Maar dan... Slaapverwekkend was het juiste woord. Anderlecht kon niet genoeg snelheid en te weinig ideeën brengen om Eupen te verontrusten. Er lag nochtans ruimte, maar Olsson en co waren er blind voor. De enige die echt op niveau was: Zirkzee. Refaelov, Hoedt, Verschaeren, Kouamé, Olsson... ze worstelden meer met de bal dan dat het ding deed wat ze wilden. 

Eupen-coach Krämer had Cercle en Union duidelijk bestudeerd, maar wist ook dat zijn ploeg niet evenveel druk kon ontwikkelen. Dus zorgde hij er maar voor dat er op het middenveld niet gevoetbald kon worden. Kompany was niet blij met zo weinig beweging bij zijn elftal. En terecht. 't Was hopen dat ze straffe koffie schonken Am Kehrweg.

Vreemde wissel

IJdele hoop, zo bleek. Anderlecht had doorlopend balbezit, maar kon er amper iets mee aanvangen. Soms vragen we ons toch af wat Anouar Ait El Hadj verkeerd heeft gedaan. Een beetje onvoorspelbaarheid en extra creativiteit is echt geen luxe voor dit Anderlecht. Maar de jonge aanvallende middenvelder wordt amper nog gebruikt. 

In plaats daarvan kwamen 'the usual suspects': Ashimeru, Amuzu en Raman. Dat Kompany daarbij weer Zirkzee naar de kant haalde, was toch wel heel vreemd te noemen. 't Was de enige die iets van gevaar creëerde. Tot overmaat van de Brusselse ramp kwam Eupen zelfs op voorsprong. N'Dri zette Amuzu in de wind en legde terug op Peeters, die vanuit een scherpe hoek door de benen van Magallan binnentrapte.

Anderlecht liet zich ringeloren Am Kehrweg. Offensief was het weer heel pover. Een kopballetje van Kouamé in de handen van Nurudeen was het enige wat ze konden laten zien. Maar desondanks kregen ze nog een penalty op het einde, die toch wel heel licht genoemd mocht worden. Refaelov scoorde nogmaals, maar het was zeker niet om over naar huis te schrijven. Waar is dat Anderlecht van december nu naartoe? Als sneeuw voor de zon gesmolten. En we hebben nochtans noch sneeuw, noch zon gezien.