Straffe reeks: Jelle Vossen en de 'Muur van de Gaverbeek' zorgen voor nieuwe driepunter en plek in top-8 voor Essevee

Zowel Zulte Waregem als Moeskroen hadden er een al bij al goed einde van het jaar 2020 opzitten, maar door de goede resultaten van andere staartploegen stonden Les Hurlus wel opnieuw laatste en dus konden ze wel wat punten gebruiken.

Droomstart en blessure Vossen

Tabekou en Gueye kwamen Faraj en Azagoul vervangen in de basiself, terwijl Zulte Waregem maar één wissel deed: Dompé in plaats van Kainourgios. Essevee had de voorbije maanden in eigen huis al moeite gekend tegen staartploegen (denk aan STVV), dus wilde het deze keer wél winnen.

Het zat ook snel op rozen. Na tien minuten kon Vossen na een warrige fase van dichtbij voorbij Koffi werken, meteen goed voor de vroege voorsprong. En ook het laatste wapenfeit van de spits zelf, want even later moest hij met een spierblessure naar de kant.

Het was eigenlijk zelfs een beetje het laatste wapenfeit toucours van de wedstrijd, want echt genieten in een ijskoud Regenboogstadion was het allerminst. En ook de lamentabele grasmat helpt uiteraard niet aan het algemeen spelpeil.

Pompen, pompen, pompen

Moeskroen toonde wel wat initiatief, maar veel (grote) kansen leverde dat niet op. Eigenlijk moest Bostyn maar een tweetal reddingen doen voor de pauze, erna was het ook erg lang wachten op een bal tussen de palen - al was er wel een typisch bizonschot van Gnohéré tegen de paal en vond die ook Bostyn een keer op zijn weg naar een mogelijke gelijkmaker.

Zulte Waregem van zijn kant liet de bezoekers ook steeds meer komen, Dury spijkerde het achteraan nog wat meer dicht door Pletinckx tussen de lijnen te brengen in de plaats van Dompé. Daarna was het eens te meer vooral ballen wegpompen tegen een ook slordig Moeskroen.

Om aan te zien was het dus niet echt, maar door de overwinning heeft Essevee nu wel 20 op 30 te strikken - een heel seizoen aan zo'n ritme brengt je in de top-4. Op dit moment schuiven de troepen van Dury zelfs (even) in de top-8.