Marokko 0-1 Iran

De eerste wedstrijd van groep B was in principe maar een opwarmer voor de échte topper (Portugal-Spanje), maar het was voor ons wel interessant om een aantal bekenden te volgen. Mbark Boussoufa stond in de basis bij Marokko, terwijl Nabil Dirar en Mehdi Carcela op de bank begonnen. Bij Iran stond Ramin Rezaeian in de verdediging.

Marokko vliegt uit de startblokken, Iran groeit in de match

Zo'n start zie je niet vaak. Marokko greep zijn tegenstander meteen naar de keel en om dat te illustreren met cijfers: na een kwartier hadden de Noord-Afrikanen 83% balbezit en hadden de Aziaten de middellijn nog niet overgestoken. Meerdere puike doelkansen werden echter geen doelpunten. 

Hoe verder de match vorderde, hoe meer iedereen de indruk kreeg dat Marokko zijn kruit iets te snel verschoten had. Er sloop steeds meer slordigheid in het spel, terwijl Iran beetje bij beetje begon te komen en op slag van rust zelfs de beste kans kreeg. Een aanval via Ebrahimi en Azmoun moest in principe altijd de 0-1 worden, maar doelman Munir lag in de weg.

And that's all, folks...

Over de tweede helft gaan we kort zijn, want die willen wij en iedereen die 'm live gezien heeft liefst zo snel mogelijk vergeten. Middenveldvoetbal, veel duels en zo goed als geen kansen. Duurde dat openingskwartier maar 90 minuten, dan was dit pas een wedstrijd geweest.

...Or not!

Een doelpuntenloze draw leek dus het resultaat, tot de Marokkaanse invaller Bouhaddouz een voorzet in zijn eigen doel kopte. Op een diefje ging Iran dus toch nog met de overwinning lopen.

Nog een vermelding waard: een snelle blik op de sociale media toont aan dat de toeschouwers zich van Marokko-Iran één ding in het bijzonder zullen herinneren, namelijk het lawaai. De vuvuzela die het WK in 2010 teisterde, is helemaal terug van weggeweest en daar staan weinig mensen om te springen.