Zouden de zenuwen de overhand halen of niet? Dat was de hamvraag voor Union-Gent. Normaal gezien moest het kwaliteitsverschil immers wel meer dan groot genoeg zijn om zich geen zorgen te maken. En toch... De fans van de Brusselaars liepen uren voor de aftrap al te nagelbijten. Er kwam heel wat alcolhol aan te pas om dat knagend stemmetje wat te doen zwijgen.

Snel op voorsprong, maar... titelstress sloeg toch toe

Zorgen om niets? Aanvankelijk wel, want Ivanovic had in minuut 2 al een reuzenkans en voor het kwartier scoorde de Kroaat ook na een ingestudeerd nummertje op hoekschop. Vanhoutte legde de bal op de rand van de zestien en de met een boog inlopende Ivanovic liet Vandenberghe kansloos.

1-0 en heel het stadion in vuur en vlam. Zelfs de Gent-fans vierden mee. Maar blijkbaar wonnen de zenuwen toch het pleit. Ineens stopte Union met voetballen. Slechte passes, geen flankspel meer, ballen die lukraak weggetrapt werden... Stress is toch een lelijk beestje.

Uitgerekend Gudjohnsen

En jawel, bij de eerste de beste tegenaanval liep zowaar Gudjohnsen de bal tegen de netten. Blijkbaar had hij de boodschap van de fans niet begrepen. 1-1 bij de rust en werk aan de winkel voor Pocognoli. Iedereen vroeg zich af hoe hij het ging oplossen, vooral mentaal. Er was nog geen man overboord, want in Brugge stond het ook gelijk, maar ja...

De twijfel had zich geïnstalleerd in de hoofden. Het zou toch geen vierde keer op rij verkeerd aflopen? Hoe langer de match duurde, hoe stiller het stadion werd. Maar dan veranderde Pocognoli zijn opstelling. Geen snelle Fuseini meer, maar wel powerhouse Promise David.

David zet het recht

Het verschil was meteen merkbaar. Hij kreeg twee goeie kansen, maar miste eerst nog. De derde was wel de goeie. Samoise verloor de bal en Ait El Hadj stak slim door tot bij David, die de 2-1 in de verste hoek legde. Union weer op titelkoers. En in Brugge bleek blauw-zwart het bijzonder moeilijk te hebben met Antwerp.

Acht minuten later was het helemaal zeker wie kampioen 2024-2025 werd. Weer was het David die de 3-1 maakte met een rake kopbal op assist van Vanhoutte. Zo barstte het feest los. En dat het een lange nacht ging worden, mocht geweten zijn. Na drie jaar net niet, mocht het wel.