KVC Westerlo en STVV konden allebei wel wat punten gebruiken en dus was het een leuke opener van het weekend te noemen. Perdichizzi verving de geblesseerde Tagir bij de thuisploeg, bij de bezoekers pakte Ananou de plek in van de ook geblesseerde Hashioka.

Verder bleven beide coaches vertrouwen hebben in hun elftal van vorige week. En de wedstrijd zelf opende ook meteen vuriger dan het gemiddelde kampvuurmoment in Temptation Island. De eerste de beste kans was het 0-1 voor de Kanaries: Bocat trapte van aan de rand van de zestien binnen.

Doelpuntenfestival

Op het kwartier maakte de thuisploeg meteen gelijk. Sydorchuk trapte op de paal, Bayram profiteerde in de herneming om gelijk te maken. Daarna verviel de wedstrijd in veel middenveldspel, maar de thuisploeg ging er via Madsen wel op en over.

Een schoonheidsprijs kreeg de match zeker niet, maar ook na de rust wilde STVV wel opnieuw de macht grijpen. En dat zou ook gaan lukken, zijnde met wat meeval van ref en arbitrage. Koita maakte er vanop de stip 2-2 van na handspel van Bayram. "Talk to the hand because the face don't want to hear it anymore", zou Gringo ooit zeggen. Streng, volgens de thuisaanhang zeker niet rechtvaardig.

Koita maakte er op een vrije trap vijf minuten voor tijd vervolgens zelfs 2-3 van, opnieuw na een foutje van Bayram. Die leek zo op weg om helemaal de schlemiel te gaan worden, maar in de toegevoegde tijd kon Westerlo alsnog de 3-3 maken via een afgeweken schot van Bos op Frigan - tenzij het de bedoeling was, dan is het magistraal. Moeilijk te zien.

Het bleef zo bij een 3-3 gelijkspel na meer dan 100 minuten voetbal. Beide ploegen hadden op meer gehoopt, maar maakten er al bij al wel een leuke avond van voor de neutrale kijker. Al schieten ze met de puntendeling op zich ook weinig op.