Slijtageslag en thriller van meer dan drie uur, maar Genk wordt geen derde keer Europees uitgeschakeld

In Turkije was het al 21u toen de match begon, maar het kwik steeg nog steeds boven de 30 graden uit. Een loden hitte en dat was eraan te zien, vooral bij Mark McKenzie. De verdediger bracht zijn ploeg een paar keer in de problemen in de beginfase, maar doelman Vandevoordt was bij de les. 

Vandevoordt beste man, maar toch achterstand

Genk kwam er na een kwartier door en begon eindelijk te combineren. Ze kwamen ook in de zestien, maar daar leverde het vele breiwerk niets op. Ook de voorzetten brachten geen zoden aan de dijk gezien er niemand met lengte vooraan stond. Sor, Oyen en Fadera zijn immers allemaal lichtgewichten.

Animo genoeg, maar weinig doelgevaar. Al moest het voor Genk allemaal niet echt zolang de nul op het bord bleef staan. Al speelde het wel met vuur, want Sari - de gevaarlijkste man op het veld - bleef het maar proberen vanop afstand. De bal moest maar één keer goed stuiteren.

45 minuten niets

Vandevoordt moest slag om slinger aan de slag, maar moest zich voor de rust toch nog gewonnen geven. Hrosovsky veroorzaakte een penalty na hands. Zelfs die pakte Vandevoordt eerst nog, maar in de rebound scoorde Ndiaye toch.

De tweede helft werd een slijtageslag. Bij de Turken viel de ene na de andere speler uit en er werden veel fouten gemaakt. Ze konden niet meer vooruit, maar Genk was te slordig. Oyen miste de kans en Tolu kopte tegen de dwarsligger in de extra tijd. Het werden eigenlijk 45 minuten (plus elf minuten blessuretijd) voor niets en dus moesten verlengingen sloelaas brengen. 

Ook daarin had Genk de beste kansen, onder meer via Oyen, maar invallersdoelman Karacic weigerde toe te geven. En dus werden het strafschoppen. Wie kon er nog één trappen zonder volledig in de kramp te schieten? Genk als beste dus, want niemand miste, Demirspor één keer. Wat een thriller! Dat gaan ze voelen zondag.