Anderlecht-coach John van den Brom was niet helemaal tevreden met de prestaties van Gohi Bi Cyriac en haalde hem uit de basis voor Armenteros, de man die ook nog niet veel heeft bewezen. Milivojevic verving dan weer Tielemans in de basis. Bij Gent nog geen Dejaegere, maar wel Gonzalez Pirez. Beide ploegen maakten er een rommelige beginfase van met enkele kansjes voor de Buffalo's. Pedersen werd net genoeg gehinderd, Neto kopte over en Zukanovic pakte uit met een mooie vrije trap. Daarmee moesten we het doen de eerste twintig minuten.

Verdoezelen

Op het Anderlechtse middenveld liep het heel stroef met Milivojevic die bijna niet aan de bal werd gelaten door Kljestan die telkens de diepte opzocht. Victor Fernandez had een nieuw systeem uitgevogeld na het vertrek van Mboyo en dat werkte wonderwel. Vooral flankspelers El Ghanassy en Soumahoro kwamen beter uit de verf. En Hubert en Neto kuisten alles op wat in hun buurt kwam. Praet en Armenteros wisten er geen weg mee.

En toch deed de thuisploeg op amper vier minuten tijd de lichten uit bij de Buffalo's. Eerst verstuurde Praet een vrije trap die door Zukanovic onvoldoende weggewerkt werd en door Kljestan in doel getrapt werd. Even later vond Gillet na een mooie pass - en dankzij Soumahoro die zijn schoenen aan het vastbinden was -  de vrijstaande Praet in de zestien en die kon voor een leeg doel amper missen. Twee goals die de vele mankementen in het Anderlechtse spel echter verdoezelden, want impressionant was het allemaal niet. Bij Gent werd Pedersen bijna niet bereikt.

Pedersen-Mboyo

En het efficiëntiefestival ging na de rust door. Armenteros werd na vier minuten via Praet door de buitenspelval geleid, maar werd door Boeckx van een goal gehouden. In de herneming had Bruno echter vrij spel om zijn vierde van het seizoen te scoren: 3-0. Gent helemaal tegen de touwen. Fernandez liet Dejaegere debuteren en bracht ook Kagé in, maar het kalf was al verdronken.

Met Pedersen heb je natuurlijk geen echte diepe spits in huis na het vertrek van Mboyo. De Deen kwam voor zijn periode in België altijd aan de bak als nummer 10 of tweede aanvaller. Een aanval op zijn eentje dragen is ook voor hem te veel. Bij Mechelen had hij meestal nog steun van de kloeke Destorme, terwijl bij Gent er maar een paar lichtgewichten in zijn rug staan.

En als Anderlecht dan ook nog beter begint te voetballen en met Acheampong zijn sneltrein inbracht, werd het er nog wat erger op voor Gent. De pijlsnelle Ghanees zette een spurt van tachtig meter in, ontweek een doodsschop van Cendros, en rondde dat ook met heel veel klasse zelf af. Zijn eerste officiële doelpunt voor paars-wit. Anderlecht had de score zelfs nog hoger kunnen opdrijven, maar liet dat na. De goal van Pedersen in de toegevoegde tijd was van weinig belang meer.