Interview Xavier Chen: “Ik moet nog bepalender worden”

Hoe kijk je tot dusver terug op het seizoen? Ben je tevreden over je eigen prestaties?

Ja, ik denk dat ik een constant, goed niveau haalde. Alleen in het begin van de competitie ging het iets minder, vooral in de uitwedstrijden. Dat is iets waar ik nog aan moet werken, maar over het algemeen ben ik zeker tevreden.

Wat verwacht je nog van de rest van het seizoen? Blijft play-off 1 het objectief of wordt dat mogelijk gehypothekeerd door de snelle opéénvolging van uitgestelde wedstrijden?

Nee, play-off 1 blijft zeker en vast nog het objectief voor ons. Dat was het doel in het begin van het seizoen en dat is het nog steeds. Ik denk dat we hebben laten zien dat we over de nodige kwaliteiten beschikken en nog steeds op een mooie positie staan. We maken zeker nog een kans. Oké, die vele afgelaste matchen pleiten zeker niet in ons voordeel, maar ik denk dat we dat als een “challenge” moeten opvatten, als een kans om ons te bewijzen.

KV Mechelen is ook nog actief in de beker. Dromen jullie van een nieuw bekeravontuur?

Zeker, de beker is altijd een doel voor Mechelen. Ik denk dat we daar ook een zekere traditie in hebben opgebouwd met een finale en een halve finale de voorbije twee jaar. Oké, tegen Standard en daarna mogelijk tegen AA Gent zal het zeker niet gemakkelijk worden, maar we zullen er in ieder geval wel alles aan doen om door te stoten.

De laatste weken werd KV Mechelen meermaals geconfronteerd met afgelaste wedstrijden. Hoe ga je daar als speler mentaal mee om?

Dat is heel moeilijk. In december hebben we uiteindelijk slechts één match gespeeld. Als speler heb je daar toch een dubbel gevoel bij. Het is geen vakantie, maar anderzijds viel toch keer op keer weer die match weg waar je naar toegewerkt had. Marc Brys deed er wel alles aan om ons scherp te houden, maar je voelde binnen de groep wel op training dat de concentratie soms wat zoek was.

Hoe kijk je zelf tegen het kerstvoetbal aan? Moeten we terug een langere winterstop invoeren of eventueel een zomercompetitie?

Ik ben persoonlijk niet zo’n fan van het kerstvoetbal, omdat ik denk dat we in België niet over de accomodatie beschikken om in dergelijke omstandigheden te kunnen voetballen. Al moet ik erbij zeggen dat we dit jaar wel serieus pech hebben gehad met de weersomstandigheden, daar viel weinig aan te doen. Nu, een zomercompetitie lijkt me ook niet alles, omdat ik het gewend ben om telkens na het seizoen in mei-juni op vakantie te trekken. In de winter zou dat toch niet hetzelfde zijn. Puur vanuit voetbalstandpunt bekeken zou zomervoetbal wel beter zijn.

Tijdens het tussenseizoen kende KV Mechelen een trainerswissel. Marc Brys nam het roer over van Peter Maes, die naar Lokeren trok. Wat zijn de grootste verschillen tussen beide trainers?

Ik zie heel wat verschillen, temeer omdat het ook twee totaal verschillende personen qua karakter zijn. Brys heeft veel meer persoonlijk contact met iedere speler. Daarnaast legt hij ook meer nadruk op het tactische, op de voorbereiding van de match ... . Peter Maes was dan weer een hele sterke motivator, ik denk dat dat nu ook duidelijk blijkt bij Lokeren. Ik zie voor beide trainers alleszins een grote toekomst weggelegd in België.

Wat beschouw je als je voornaamste werkpunten naar de toekomst toe?

Goh, ik vind dat ik in opbouwend perspectief nog meer bepalend zou moeten zijn qua voorzetten en assists. Ik kom nu aan zo’n drie, vier assists per seizoen en dat vind ik eigenlijk te weinig voor een moderne back. Daarom probeer ik op training aan mijn voorzet te werken. Ten slotte had ik graag ook ietsje groter geweest, maar daar kan je nu éénmaal weinig aan doen natuurlijk (lacht).

Welke tegenstander heeft tot dusver de meeste indruk op je gemaakt?

Mm, ik denk dat dat Boussoufa was, omdat het bij hem heel moeilijk is om te anticiperen. Je weet namelijk nooit wat hij van plan is, hij kan je links of rechts passeren, voorzetten, kappen, ... Maar ook Dirar was niet gemakkelijk om tegen te verdedigen, een echte vleugelspeler en net als Boussoufa erg onvoorspelbaar.

Er wordt vaak gepraat over de goede sfeer binnen het elftal van KV Mechelen. Is dat ook naast het veld merkbaar, spreken jullie buiten het voetbal geregeld af?

Nee, dat niet echt, maar wat je zegt over de sfeer klopt wel. Zeker dit seizoen merk je wel dat iedereen met iedereen een babbeltje slaat. Je hebt wel kleine groepjes die zich vormen op basis van de taal, maar over het algemeen vormen we een hechte groep. Er wordt veel gelachen en plezier gemaakt. Dat uit zich ook op het veld, waar we echt willen knokken voor elkaar.

Hoe dood je de tijd naast het voetbal?

Ik lees vooral erg veel. Weet je, van zodra ik van de training kom, probeer ik het voetbal zoveel mogelijk te vergeten, aangezien ik er al de hele dag mee bezig ben.

Je haalde vorig jaar de pers toen je opteerde om in het shirt van Taiwan uit te komen. Is daar sindsdien nog veel van in huis gekomen?

Nee, ik heb het voor een tijdje aan de kant geschoven. Taiwan speelde de laatste officiële wedstrijd in oktober en voor vriendschappelijke wedstrijden pas ik om me volop op KV te kunnen concentreren. Mede door de grote verplaatsing natuurlijk. Komende zomer keer ik wel terug naar Taiwan, waar mijn grootvader nog woont, maar dat is dus niet zozeer voor het voetbal. Voetbal is ook niet zo ontwikkeld in Taiwan, het moet baseball en basketbal laten voorgaan in populariteit, maar ik zie het als een uitdaging.

Klopt het dat men je in Taiwan op het spoor is gekomen via een online voetbalgame? Hoe hebben ze je dan gecontacteerd?

Naar het schijnt ja. Ze waren de naam Xavier Chen tegengekomen in zo’n voetbaldatabase. Op een dag lag er een pakje voor mij klaar in de kleedkamer met daarin een shirt van Taiwan. Ik dacht eerst dat het om een cadeau van mijn grootvader ging, maar vroeg me af waarom het dan niet gewoon naar mijn thuisadres was opgestuurd. Toen ik de bijhorende brief las, werd het me ineens duidelijk. Dat was wel een verrassing ja (lacht).