Ontieglijk zwak, we hebben geen andere beschrijving voor hoe Eupen zich op Anderlecht presenteerde. De Panda's kwamen om een goeie organisatie neer te zetten en van daaruit te counteren. De uitvoering daarvan? Beeld u in dat de doorrookte stem van de capo van paars-wit - die constant door zijn megafoon loeide - de opera La Bohème zou ten berde brengen. Slecht dus...

Anderlecht haalde al snel voet van gaspedaal

Wat Eupen liet zien deed pijn aan de ogen. En met wat meer efficiëntie had de wedstrijd al na 25 minuten gespeeld kunnen zijn. Dreyer en Hazard lieten echter na de score hoger op te drijven nadat diezelfde Hazard een perfecte counter had afgerond op aangeven van Dreyer. De flip erna kon concurreren met die van Dennis Odoi eerder op de dag.

Anderlecht haalde echter ook veel te snel de voet van het gaspedaal. Iedereen in het stadion voelde dat als ze even hadden doorgedrukt met verzorgd voetbal de kloof al snel gemaakt zou zijn. Maar dat lieten ze dus na en dus stond er bij de rust een schamele 1-0 op het bord te flikkeren.

Saai

Soms mag dit Anderlecht ook wat meer killersmentaliteit tonen. Al vroeg begonnen ze uit te pakken met hakjes en overbodige passes. Saai was de juiste beschrijving. Er mocht wat peper en zout bij. Maar Riemer vond het blijkbaar goed.

Rond de 70ste minuut kwam Verschaeren wel voor Rits, maar ook dat maakte weinig verschil. Het ging gewoon niet om kansen te creëren. Een vlam van Sardella op doelman Slonina was het meest opwindende van de tweede helft. Daar wordt het Park niet warm van.

Anderlecht speelde met vuur, maar verbrandde zich uiteindelijk toch niet. Ondanks dat er nog een paar gevaarlijke voorzetten van Eupen kwamen. De drie punten waren het belangrijkste, maar het mocht ietsje meer zijn. Iets veel meer zelfs, maar ja... Energiebesparing zeker?