Een zonovergoten zondagmiddag, een volgelopen stadion, een geweldig leuke tifo in een volledig wit gekleurd supportersvak bij de thuisploeg terwijl het vak van de uitsupporters kanariegeel kleurde. Om maar te zeggen, alle ingrediënten voor een echt voetbalfeest waren aanwezig.

De grote Koita-show

De vonk sloeg aanvankelijk niet over op het veld want een halfuur lang viel er niet veel te beleven tot Koita daar verandering in bracht en heel Genk met verstomming sloeg in 6 dolle minuten.

Eerst omspeelde de nummer 7 van STVV Munoz en trapte de bal onder Vandevoordt binnen. Vier minuten later knalde hij het leer staalhard in de bovenhoek en nog twee minuten later vervolledigde hij zijn hattrick. Wellicht de 6 mooiste minuten uit zijn voetbalcarrière.

Intussen had Vandevoordt zijn team nog behoed voor een nog grotere achterstand met een voetveeg op een poging van Kaya. Onder een luid fluitconcert en met 0-3 achterstand moesten de blauwhemden halfweg naar de kleedkamer.

Wouter Vrancken greep drastisch in tijdens de rust en bracht Tolu, Hrosovsky en Kayembe in de plaats van Oyen, Galarza en Arteaga.

Wouter Vrancken greep drastisch in tijdens de rust en bracht Tolu, Hrosovsky en Kayembe in de plaats van Oyen, Galarza en Arteaga. Een wissel die vruchten zou afwerpen.

Genk trok voluit de kaart van de aanval en voor de 60e minuut stond de aansluitingstreffer op het bord na een mooie goal van El Khannouss.

Toen Tolu de 2-3 scoorde, de VAR had even tijd nodig om buitenspel te checken, leefde de Genkse hoop op en kregen we nog een onwaarschijnlijk slot. Doelman Suziki redde een kopbal van Tolu en een schot van Bonsu Baah, maar blunderde 5 minuten voor tijd op een schot van Paintsil: 3-3. De Cegeka Arena ontplofte, de Limburgse derby eindigt onbeslist.

Vooral STVV zal na de 0-3 voorsprong met een wrang gevoel huiswaarts keren, al moet Genk zich ook vragen stellen bij de eerste helft. Beide ploegen tellen nu 12 punten.