Johan Walckiers in Anderlecht

Na een 10 op 27 mocht het wel eens dat Anderlecht het puntentotaal wat aandikte. Het was zelfs van 20 september geleden dat er thuis nog eens gewonnen worden. Tegen Cercle was dat toen. Maar met wederom een verjongd elftal liep het gesmeerd deze keer.

Dendoncker heeft nu echt wel de voorkeur gekregen op Kljestan en dat heeft hij ook verdiend. De middenvelder speelde alweer een heel secure wedstrijd en vooral zijn passing blijft opvallen. 

Hartje van Mitrovic

Hij lag met een pass in één tijd ook aan de basis van de 2-0. Perfect in de loop van Najar en die bediende Mitrovic. Simpel kopballetje en de Serviër mocht zijn negende goal van het seizoen vieren in zijn vijftigste competitiematch. Dit keer met een hartje, dat andere liet hij achterwege.

Maar goed, veel tegenwerk had Anderlecht die eerste vijfenveertig minuten niet gekregen. Najar en Acheampong heersten op de flanken. Een voorzet van die laatste had trouwens Praet al in stelling gebracht voor de 1-0. Mooi met zijn linkse in het hoekje. Zijn tweede competitiegoal pas, maar hij werkt eraan...

Oostende maakte aanvallend weinig klaar en moest vooral ondergaan. Het kan er ook mee te maken hebben gehad dat Anderlecht deze keer wel wakker was van bij het begin, maar er mocht toch meer verwacht worden van de kustjongens.

Praet dikt totaal aan

Vooral de manier waarop ze Praet lieten voetballen, moet toch enige ongerustheid opgewekt hebben bij Fred vanderbiest, want in de tweede helft kreeg hij wel een bewaker mee. 

Al maakte het allemaal niet veel uit tegen een Praet in bloedvorm. Hij liep nog steeds tussen de lijnen en scoorde zelfs zijn tweede van de avond toen de voorzet van Najar voorbij Dendoncker en Mitrovic vloog en hij alleen voor Ovono verscheen: 3-0 en echt boeken toe. Anderlecht beperkte zich tot de stand vasthouden. Het enige echt opwindende was nog het opstootje tussen Ovono, Ruytinx en Mitrovic, beloond met drie gele kaarten.