Anderlecht begon met een ploeg die gemiddeld 23 jaar oud was en maar liefst zes Neerpedeproducten bevatte: Delcroix, Amuzu, Verschaeren, Sadiki, Debast en... Kana. Die laatste kreeg zijn eerste minuten van het seizoen bij zijn eerste selectie. Trebel en Ashimeru verhuisden zelfs naar de tribune. 

Ciske speed devil

Maar het was degene die al het langst in het eerste elftal speelt en die op vertrekken staat, die alle aandacht opeiste... Francis Amuzu. De linkerwinger bewees waarom Nice een slordige tien miljoen voor hem op tafel wil leggen. Toen Sadiki - sterke wedstrijd van hem ook - de bal blind voorzette, gebruikte 'Ciske' zijn hypersnelheid om eerst op de bal te zijn en in het dak van het doel te schieten. We waren vijf minuten ver.

Tien minuten later besloot Refaelov zijn beste passingskills boven te halen en de Israëli zette een dubbele één-twee op met Amuzu. Met hetzelfde resultaat: 2-0 via Ciske. Als je dan toch op vertrekken staat, kan je dat beter door de grote poort doen, vond het jeugdproduct. Het doet niks af aan zijn verdienste, maar Seraing was wel héél zwak.

Seraing is een rommeltje

Daar hadden ze niet goed naar de wedstrijd van Cercle tegen de Brusselaars gekeken, want ze lieten de achterhoede en het middenveld naar believen opbouwen. Er was totaal geen druk. En als je dan nog zou zeggen dat ze achteraan een muur hadden gebouwd... Maar nee, Refaelov mocht wat dollen met Conceiçao en voorzetten waarna Silva mocht controleren, draaien en schieten: 3-0. Zo'n emoticon met grote ogen zou hier van pas komen om een lange beschrijving kort te maken.

70 procent balbezit in de eerste helft... En dan blijkbaar toch weer wat concentratieverlies. De ruimte tussen de linies werd veel te groot en Seraing kon Anderlecht makkelijk afhouden. Na een ingreep van Hoedt viel de bal zelfs voor de voet van Sissoko, die Van Crombrugge kon kloppen: 3-1. Anderlecht liet de concentratie wat los, maar kwam nooit in de problemen.