Rudi Garcia had voor een verrassing gezorgd in zijn basiselftal. Geen Openda, ook geen Fofana, maar wel Trossard in de spits en Saelemaekers op de flank. De Duivels trokken meteen ten aanval tegen een wel heel verdedigend ingesteld Noord-Macedonië.

Noord-Macedonië metselde een ondoordringbare muur

De UEFA gaf ons een opstelling mee die zei dat ze een 4-2-3-1 speelden, maar in de praktijk werd dat een 7-2-1. En soms stonden ze zelfs met negen in de eigen zestien. Dan moet je al van goeie huize zijn om daar een schot door te krijgen. Het was een bos van benen die een quasi ondoordringbare muur vormden.

In zo'n matchen mis je Romelu Lukaku uiteraard nog meer. De beste kansen waren voor Castagne, die voorlangs schoot, en voor Trossard. Die kreeg een perfecte vrije trap van De Cuyper op zijn bol geschilderd, maar koppen is nu niet meteen de specialiteit van 'de valse negen'.

Waarom geen Batshuayi inbrengen?

De gedachte die bij ons opkwam: was dit niet het moment om Michy Batshuayi in de ploeg te zetten? Het is voor zulke situaties dat Batsman geselecteerd werd. Batshuayi is de man zonder stress die een goal kan maken als niemand het verwacht. 

Rudi Garcia bracht echter Openda in voor Saelemaekers en de kansen kwamen wel. Openda snel na zijn invalbeurt, Doku na een fantastische dribbel, Openda opnieuw na een sensationele steekbal van Vanaken... Allemaal op de doelman. De frustratie begon ervan af te druipen.

De Bruyne probeerde het van afstand, maar weer stond die dekselse Dimitrievski in de weg. Wie ging de ban breken? Niemand zo bleek. Doku dribbelde dat het een lieve lust was en gaf ook heel goeie voorzetten, maar er was niemand die de bal kon binnenduwen. 0-0 knipperde op het scorebord en dat was een heel pijnlijke conclusie. Het WK is zeker nog niet bereikt...