De regen had alle grinta van de Anderlecht-spelers gespoeld. Druilerig, een doorweekt veld en een goal na 39 seconden. Nee, de omstandigheden voor Anderlecht om er zeven op rij van te maken, waren niet ideaal. Maar het weer konden ze daarvoor niet inroepen als excuus. Die heel vroege achterstand was volledig op het conto van doelman Colin Coosemans te schrijven.

Geklungel en gestuntel in de paars-witte defensie

Die speelde een bal richting De Cat, die er niet bij kon en Piedfort ging er mee aan de haal. Hij dribbelde in en klopte Coosemans kruiselings. De weersomstandigheden dan: die waren geen cadeau voor jongens als Nilson en Camara. Als ze op snelheid zich wilden lanceren, bleef de bal telkens steken in het met water overdekte veld.

De bezoekers hadden het er heel moeilijk mee, de thuisploeg heel wat minder. Terwijl Anderlecht de onzorgvuldigheden opstapelde, was bijna elke tegenprik van Westerlo gevaarlijk. Sakamoto had - na geklungel van Sardella - de 2-0 al aan de voet, maar via de paal hobbelde de bal voorbij het doel. 

3-0 voor de rust, Anderlecht was nergens

Uitstel, maar geen afstel, want even later maakte Sayyadmanesh er na alweer gestuntel in de paars-witte defensie 2-0 van. Nee, dit Anderlecht had niet de grinta en de nauwkeurigheid van de voorbije weken. Verschaeren was niet doortastend genoeg in de duels, Hey was een complete ramp en Cvetkovic zag geen bal. Jungdal moest in de hele eerste helft geen bal pakken. En als de tegenstander Angulo uit de wedstrijd haalt... 

Sakamoto had er opnieuw nog 3-0 van kunnen maken, maar Coosemans redde deze keer. En toch werd er nog gescoord voor de rust. Opnieuw Westerlo, opnieuw Sayyadmanesh, die een penalty omzette na een fout van De Cat op Piedfort. We waren al aan 5 september 1998 aan het denken, toen het 6-0 werd in Het Kuipje.

Anderlecht staat weer met voetjes op de grond

En ja, we waren een dikke tien minuten ver in de tweede helft en Westerlo had al drie goeie kansen gehad. De vierde was weer prijs: 4-0. Reynolds werd voor doel gezet en schoof makkelijk onder Coosemans. "We spelen ze van 't kaske naar de muur", zongen de fans van Westerlo. Tja, het was nog waar ook.

Eigenlijk hadden de forfaitcijfers altijd op het bord moeten staan, want Westerlo had nog een korf kansen, maar die werden gemist. Anderlecht staat weer met beide voetjes op de grond na een geweldige maand november. Tja, als je zo aan een match begint...