Anderlecht won van KV Mechelen op speeldag 11

Felice Mazzu moet het nu ook ver niet meer weten. Tegen KV Mechelen begon hij met Duranville in de spits naast Silva en met Moussa N'Diaye (tot vorige week nog beloftenspeler) in de basis. Diawara, Verschaeren en Refaelov moesten het op het middenveld zien te rooien. En daar waren vooraf al wat bedenkingen bij. Ging dat niet wat licht uitvallen tegen een KVM-middenveld met Vanlerberghe, Schoofs en Verstraete?

Hoedt, niet slim

De vraag stellen was ze beantwoorden. Anderlecht wist van geen hout pijlen maken. De eerste twaalf minuten moesten ze het bovendien stellen zonder de steun van hun supporters. Die lieten op een spandoek weten wat ze ervan dachten: "Zelfs ons geduld heeft zijn limieten!" Alsof de duivel ermee gemoeid was, beging Wesley Hoedt dan ook nog een strafschopovertreding op Vanlerberghe op het moment dat de fans hun plaats gingen innemen.

Met twee handen in de rug duwen, is geen al te best idee. De vloek die volgde toen ref Van Driessche naar de beelden ging kijken, verraadde al dat de Nederlander dat ook besefte. Vanlerberghe maakte er 1-0 van. En Malinwa had er daar gerust nog eentje kunnen bijdoen in het kwartier dat volgde. Ze overrompelden paars-wit volledig. Het woord 'pijnlijk' komt nogal veel voor in onze verslagen tegenwoordig. 

4-4-2

Tot overmaat van de Brusselse ramp viel ook Duranville geblesseerd uit. Hij wees naar de hamstrings, nooit een goed voorteken. Amuzu maakte zijn entree en ze schakelden over naar een 4-4-2. En jawel... ze begonnen te voetballen. Een geluk bij een ongeluk?

Bij de rust haalde Mazzu de wederom teleurstellende Hoedt naar de kant voor een extra aanvaller. Stroeykens kreeg zijn kans en na 30 seconden had die zijn eerste voor Anderlecht gescoord. Silva stuitte nog op Coucke, maar Amuzu kreeg de bal bij zijn aanvaller. KV Mechelen had daarna kansen om weer op voorsprong te komen, maar Bolingoli, Hairemans en Ngoy lieten het liggen.

Dan was daar weer Fabio Silva die met de bal aan de haal ging. Wederom stuitte hij op Coucke, maar weer was Stroeykens goed gevolgd om hoog binnen te schieten. En Silva kon - na alweer voorafgaand Mechels gevaar - toch nog zelf zijn goaltje meepikken. 1-3, daar had zelfs de grootste paars-witte optimist niet meer van durven dromen. 

Einde van het Mazzu-systeem?

Zou Felice Mazzu nu nog koppig vasthouden aan zijn drie centrale verdedigers en enkel bezette flanken? Er lag duidelijk meer ruimte met vier achteraan en de spelers voelden er zich comfortabeler in. Er werd gecombineerd. Wie er dan moet opgeofferd worden? Tja, Hoedt zal alvast geen punten gescoord hebben.