Een Zebra die droomt van de Rode Duivels: "Ik stel geen grenzen voor mezelf"

Sporting Charleroi heeft zich op donderdag verzekerd van Europees voetbal. Dat deed het ten koste van Antwerp. Charleroi kende een sterk seizoen. Over verschillende sterkhouders werd de loftrompet opgestoken. Maar er zijn ook enkele minder aanwezige steunpilaren, onder wie doelman Delavallée.

In het absolute slot kon Sporting Charleroi zich donderdag verzekeren van Europees voetbal door te gaan winnen op het veld van Antwerp. Parfait Guiagon trof raak na een mooie dribbel. En zo duikt Charleroi de trommel in voor de tweede voorronde van de Conference League.

Eén van de stille krachten bij de Zebra's is Martin Delavallée. Zijn komst in het doel van Charleroi leek eerst slechts een tussenoplossing, in afwachting van de terugkeer van Mohamed Koné na diens blessure. Maar de Ivoriaanse keeper ging geregeld aan het blunderen en verloor uiteindelijk zijn plaats.

De doelman, die het seizoen begon met de U23 in de eerste amateurafdeling, beseft hoe ver hij is gekomen sinds hij drie jaar geleden de overstap maakte vanuit Moeskroen. "Daar heb ik slechts één helft gespeeld in het eerste elftal. Hervé Koffi vroeg me voor de laatste wedstrijd tegen Waasland-Beveren: 'Wil je vandaag spelen?' Natuurlijk zei ik ja... en tijdens de rust zei hij dat hij geblesseerd was. Helaas was dat de allerlaatste wedstrijd vóór het faillissement", herinnert hij zich bij RTBF.

Delavallée heeft trouwens één selectie voor een nationaal jeugdelftal achter zijn naam staan. Dat was in oktober 2021, met de U18: "Het is en blijft een heel mooie herinnering: in dat team zaten spelers die ik later bij Charleroi opnieuw tegenkwam, zoals Martin Wasinski en Mehdi Boukamir. Daarnaast zaten ook Romeo Vermant, Samuel Mbangula en Bilal El Khanouss in de ploeg."

{READALSO}
Geven zijn prestaties hem de ambitie om terug te keren naar het internationale voetbal? "Als ik vooruit kijk, droom ik ervan om op een dag voor de Rode Duivels te spelen. Dat is normaal, elke speler droomt ervan om zijn land te vertegenwoordigen! Ik stel mezelf geen grenzen: ik wil zo hoog mogelijk spelen en zie wel waar ik eindig."