Na het ontslag van Thorsten Fink: trainerscarrousel zorgt voor ongeziene situatie in de Pro League
© photonews
De trainerswissels volgen elkaar de voorbije dagen in een waanzinnig tempo op in de Pro League. Onze clubs zeggen wel dat ze op zoek zijn naar stabiliteit, maar worden tegelijk gedwongen om in alle haast opnieuw te beginnen bouwen.
Deze maandag was het Thorsten Fink die moest boeten voor de tegenvallende resultaten bij Genk. Na het dominospel dat op gang kwam met het ontslag van Nicky Hayen bij Club Brugge, draait de trainerscarrousel opnieuw op volle toeren.
De situatie bereikt zelfs een recordniveau in België: met het vertrek van Thorsten Fink is er geen enkele trainer meer over die afgelopen winter nog actief was in eerste klasse. Uiteraard zijn er Frédéric Taquin en Sven Vandenbroeck, maar zij kwamen dit seizoen vanuit 1B met respectievelijk RAAL en Zulte Waregem.
Een ongeziene vernieuwing
De trainer met de meeste wedstrijden op het hoogste niveau bij zijn huidige club? Dat is Fred Vanderbiest, met 32 matchen. Al moet daarbij worden vermeld dat dat aantal ook de 12 wedstrijden omvat die hij vorig seizoen als interim-coach leidde, vooraleer het bestuur besliste om hem definitief aan te stellen.
Tweede in dat toch wel opvallende klassement is Besnik Hasi, die sinds 20 maart aan het roer staat bij Anderlecht, twee weken nadat Vanderbiest zijn plaats innam bij KV Mechelen. Dat hij vandaag symbool staat voor stabiliteit en continuïteit is behoorlijk ironisch, als je weet dat hij aanvankelijk werd aangesteld met een uitgesproken kortetermijnvisie en dat een groot deel van de supporters nog geen zes weken geleden zijn vertrek eiste.
{READALSO}
Sinds maart hebben alle clubs die vorig seizoen in 1A actief waren dus van trainer gewisseld. Niet al die wissels zijn uiteraard ontslagen: vertrekken zoals dat van Sébastien Pocognoli, David Hubert of recent ook Rik De Mil en Ivan Leko waren vooral kansen om een volgende stap te zetten, die door de trainers zelf werden gegrepen.
Toch blijft die stoelendans ongezien in vergelijking met andere Europese competities. In Engeland staan, ondanks de gekte van miljardair-eigenaars, 14 van de 20 trainers al minstens een jaar aan het roer. In Frankrijk ligt dat cijfer op 13 van de 18. De Pro League mag dan wel een springplank zijn voor sommige coaches, het is duidelijker dan ooit dat je je aanloop niet mag missen.