Analyse Winteranalyse: RC Genk

 

De Limburgers zagen in het tussenseizoen naast sterkhouders Zokora en Thijs ook reservedoelman Schollen en uiteindelijk ook Cedric Roussel vertrekken.  In ruil kwamen De Camargo, Bailly en De Condé over van Heusden-Zolder, maar tot nog toe kon geen van deze spelers een basisplaats afdwingen.  Uiteindelijk trok Genk ook nog Orlando Engelaar aan, die zich al snel ontpopte tot een van de sterkhouders van het team.  De belangrijkste versterking kwam met Gert Claessens nog uit eigen kern.  Vorig seizoen kon de ex-Rode Duivel op het middenveld niet brengen wat van hem verwacht werd, maar sinds hij door trainer Vandereycken uitgespeeld wordt als centrale verdediger lijkt Claessens een tweede jeugd te beleven.  Naast Matoukou stond hij in voor de sterke defensie van Genk in de heenronde. 

 

Racing Genk begon het seizoen weinig overtuigend.  Op de openingsspeeldag werd slechts nipt gewonnen van promovendus Brussels.  De Limburgers moesten tot diep in blessuretijd wachten op de winnende treffer van invaller Beslija.  In de eerste thuiswedstrijd, tegen Moeskroen, werd duidelijk waar het schoentje wrong bij Genk.  De spitsen kregen tegen een goed georganiseerde tegenstander een aantal uitstekende kansen, maar verzuimden die af te maken. Genk gaf echter zelf ook weinig kansen weg, wat hen nog een gelijkspel opleverde en tegen Lokeren de basis vormde van een nipte overwinning.  Claessens bezorgde zijn ploeg, niet voor de laatste keer, met een laat doelpunt de overwinning.  De volgende wedstrijd was de steeds moeilijke verplaatsing naar La Louvière.  Genk ging net als vorig seizoen de boot in op Tivoli.  Na een slechte collectieve prestatie werd kansloos verloren met 2-0. 

 

Op de vijfde speeldag stond de eerste echte topper in het Fenixstadion op het programma.  De wedstrijd tegen Standard was het begin van een periode waarin Genk vooral in de pers zou komen met kritiek op de scheidsrechters.  Vooral coach Vandereycken haalde een aantal keer scherp uit naar de arbitrage.  Tegen Standard werd doelman Moons reeds in de tweede minuut van de wedstrijd uitgesloten.  Het waren echter vooral de niet gefloten penaltyfouten op Beslija die het Genkse publiek en Vandereycken ergerden.  Ondanks de numerieke minderheid speelde Genk wel een van zijn betere partijen tegen Standard.  Het kreeg echter met één puntje geen loon naar werken.  Opnieuw was het de afwerking die faalde, net als tijdens de volgende wedstrijd op Westerlo (0-0).  Thuis tegen GBA miste Genk opnieuw een aantal kansen, maar met doelpunten in de eerste en de laatste minuut kon het de punten toch thuis houden. 

 

Op het veld van de ongenaakbare leider Club Brugge zette Racing Genk een sterke prestatie neer.  Vooral het tactische plannetje van René Vandereycken verraste de West-Vlamingen.  Genk werd de eerste (en voorlopig laatste) ploeg die punten pakte op het veld van Club.  Opnieuw had coach Vandereycken kritiek op de scheidsrechter, die Genk een penalty onthield na een fout op Beslija en Verheyen slechts geel gaf na natrappen op Claessens.  De volgende wedstrijd, thuis tegen Bergen, illustreerde echter de wisselvalligheid van RC Genk.  Na een zwakke match werd het 2-2 tegen de ploeg van de pas aangestelde Jos Daerden.  Een week later pakte Vandereycken opnieuw met een tactisch meesterplan uit tegen Anderlecht.  Genk begon sterk en kwam via Engelaar verdiend op voorsprong in het Astridpark.  Na twee twijfelachtige scheidsrechterlijke beslissingen (de twijfelachtige uitsluiting van Matoukou en de niet-uitsluiting van Deschacht wegens natrappen), kregen de Limburgers het moeilijk.  Na de 1-1 slaagde een moedig Genk er dankzij Engelaar verrassend in nogmaals op voorsprong te komen, maar in de slotfase moest het zich alsnog gewonnen geven (4-2). 

 

Tegen Sint-Truiden kon de sterke prestatie niet echt doorgezet worden, maar werd wel gewonnen (1-0, opnieuw een doelpunt van Engelaar) en ook op verplaatsing bij Beveren wonnen de Limburgers.  In de topper tegen AA Gent verzuimde Genk nog maar eens de kansen af te maken, waardoor het niet verder kwam dan een gelijkspel.  Op verplaatsing bij Oostende lukte het scoren wel: voor het eerst in het seizoen trof Genk driemaal raak en won het dankzij zijn efficiëntie.  Tijdens de volgende thuiswedstrijd, tegen Lierse, werd het thuispubliek voor het eerst sinds lang nog eens verwend.  Opnieuw scoorden de Limburgers 3 keer, maar vooral de manier waarop inspireerde het publiek tot een aantal opeenvolgende waves.  Opvallend genoeg zette Genk deze prestatie neer zonder de geschorste Engelaar.  Uitblinker De Condé en een verdienstelijke Haroun, die op het einde van het seizoen meer kansen kreeg van Vandereycken, namen zijn rol op het middenveld over. 

 

Wie dacht dat Genk na deze prestatie gelanceerd zou zijn, had het echter mis.  Op verplaatsing bij Charleroi zette het team van Vandereycken een wanprestatie neer.  Vooral een blunderende Moons had een groot aandeel in de nederlaag.  Na de wedstrijd uitte voorzitter Vaessen, niet voor het eerst, zijn ongenoegen over de opstelling van zijn coach.   Ook in de laatste wedstrijd van de heenronde, tegen Cercle Brugge, stelde Genk teleur.  Na een saaie wedstrijd tegen een defensief ingestelde tegenstander werd toch nog met 2-1 gewonnen.  Dankzij die overwinning eindigde Racing Genk de heenronde op de vijfde plaats.  Met slechts drie punten achterstand op Charleroi behouden de Limburgers uitzicht op de derde plaats. 

 

Na een teleurstellende transferperiode deze zomer roerde Racing Genk zich de afgelopen week op de transfermarkt.  Coach Vandereycken wou in de eerste plaats een (kopbalsterke) spits en een linksback.  Deze twee posities waren in de heenronde inderdaad de pijnpunten van Genk.  Sigurdsson kon nog nooit overtuigen in het blauw-witte shirt, maar behield bij gebrek aan beter zijn basisplaats.  In de aanval wisselde Vandereycken regelmatig, maar noch Vandenbergh, noch Kpaka, noch De Camargo slaagden erin een basisplaats te rechtvaardigen.  De coach kreeg met linksback/centrale verdediger Mikulic en spits Stojanovic twee nieuwe spelers voor deze probleemposities, maar liet al weten de spelers niet te kennen zodat nog af te wachten valt of de Kroaat en de Serviër ook daadwerkelijk een versterking zijn voor Genk.  Als kers op de taart kreeg Vandereycken ook Tom Soetaers, die zich maar wat graag wil bewijzen in zijn thuisland.  Met de drie nieuwelingen, meer standvastigheid en een betere afwerking, zouden de Limburgers in staat moeten zijn de concurrentie voor de derde plek aan te gaan.  Over anderhalve week wacht alvast de eerste test in de bekerwedstrijd tegen Anderlecht.