het voetbalalfabet: De F van Enzo Francescoli

In ons voetbalalfabet zetten we in samenwerking met Man-oeuvre.be een stap verder in het alfabet. We zitten ondertussen aan de F, de F van Enzo Francescoli. De dag van vandaag is Uruguay al lang niet meer de voetbalgrootmacht van weleer. Het land won twee wereldtitels, in 1930 en in 1950. Vanaf toen werd het stil rond deze voetbalnatie. Een lichtpunt in de geschiedenis van het Uruguayaanse en het Zuid-Amerikaanse voetbal is Enzo Francescoli. En dat deze speler tegen een bal kon trappen is zeker, Zinedine Zidane noemde zijn oudste zoon naar de aanvallende middenvelder van Uruguay.

 

Enzo Francescoli Uriarte werd geboren op 12 november 1961 in de Uruguayaanse hoofdstad Montevideo. Al vroeg zag iedereen dat de jonge Enzo voetbaltalent had en dat was ook de talentscouts niet ontgaan. Toch duurde het tot 1974 vooraleer Francescoli zijn eerste profcontract tekende bij de Montevideo Wanderers. Bij die club viel de aanvallende middenvelder op door zijn elegantie en loepzuivere techniek. De Argentijnse topploeg River Plate verzekerde zich in 1983 van de diensten van Francescoli. Van de fans kreeg hij de koosnaam El Principe, wat zoveel betekent als de Prins. Francescoli groeide uit tot een ster en in 1984 werd hij verkozen tot Zuid-Amerikaans Voetballer van het Jaar. De Uruguayaan beleefde zijn topjaar bij River Plate in 1986, want toen won hij zowel de Copa Libertadores en het Argentijns kampioenschap.

 

Na zo’n topjaar diende een verhuis naar Europa zich aan. RC Paris contracteerde de middenvelder en Francescoli vertoefde drie jaar lang in de Franse hoofdstad. Olympique de Marseille zag wel wat in de soms nukkige Uruguayaan en in 1989 tekende hij bij die club. Datzelfde jaar werd het team kampioen en in de zomer van 1990 besloot Enzo Francescoli zijn geluk te beproeven in Italië, bij Cagliari. Het derde jaar in dienst van Cagliari verzeilde hij vaak op de bank. Francescoli stapte over naar Torino, maar ook daar hield hij het maar even vol. In 1994 keerde El Principe terug naar River Plate. Hij werd de ster van het team en River kroonde zich onder zijn leiding nog vier keer tot kampioen van Argentinië. Francescoli bewees dat hij niet uitgeblust naar Zuid-Amerika terugkeerde en in 1995 won hij nog eens de titel van beste voetballer van het continent. Ook de Copa Libertadores van 1996 werd binnengehaald door River Plate. In 1997 besloot Enzo Francescoli de voetbalschoenen aan de wilgen te hangen.

 

Francescoli debuteerde in het nationaal elftal op 20 februari 1982. Met Francescoli in de ploeg speelde Uruguay uitstekend en dat resulteerde in het winnen van de Copa America in 1983, 1987 en 1995. Enzo Francescoli speelde ook twee WK’s, dat van 1986 in Mexico en dat van 1990 in Italië. Hij verscheen 73 keer in het lichtblauwe shirt van Uruguay en scoorde 17 doelpunten voor zijn land. Een grote eer viel Francescoli te beurt toen voetballegende Pelé in 2004 zijn lijst van ‘100 beste spelers’ bekend maakte. Francescoli was de enige Uruguayaanse voetballer op die lijst. Vandaag is Francescoli vice-president van enkele Amerikaanse televisiestations.