Analyse Inter houdt Serie A in wurggreep

Dat het doelpunt van Adriano (foto) tot veel controverse zou leiden in de Italiaanse pers, was te denken. Dat Inzaghi daar bovenop een penalty had verdiend, wist de nochtans soms blauwzwart getinte Gazzetta dello Sport er ook nog bij te vermelden. Ook Milan-coach Ancelotti voelde zich bekocht en vond dat zijn team minstens een punt had verdiend. Voorzitter Moratti, nooit verlegen om een ondoordachte uitspraak, vond dat het even goed 7-0 had kunnen zijn en dat Inter superieur was. De waarheid zal uiteraard wel ergens in het midden liggen. Inter was pas na de aansluitingstreffer de mindere van Milan. Daarvóór hadden de Nerazzurri kansen bij de vleet, genoeg alvast om een 2-0 voorsprong te wettigen. Ibrahimovic stond gisteren wat in de schaduw van een hardwerkende Adriano, die zijn beste wedstrijd in jaren speelde. Julio Cesar was dit keer op geen enkel foutje te betrappen, waardoor Inter in de slotfase overeind bleef.

Is de competitie nu een gelopen race? Het heeft er alle schijn van. Milan bleek eens te meer te veel beperkingen te hebben. Waar de Rossoneri vroeger in topwedstrijden een tandje konden bijsteken en zo het puntenverlies in de 'minder belangrijke' wedstrijden voor een deel goedmaakten, lukt zelfs dat nu niet meer. De afwezigheid van Kakà was natuurlijk een zware slag, te zwaar voor Milan anno 2009. Pato bewees over enorm veel talent te beschikken en heeft alles om een echte grote te worden, maar het hele team dragen, dat kunnen zijn frele schouders niet aan.

Juventus speelde eigenlijk een uitstekende wedstrijd tegen Sampdoria, maar had onnoemelijk veel pech in de afwerking, zodat de Bianconeri op 1-1 bleven steken. Ranieri toonde zich achteraf dan ook tevreden over het spel, maar gaf ook toe dat op die manier de scudetto nog binnenhalen heel erg moeilijk wordt. Het lijkt er wel op dat Juventus zijn dipje net op tijd te boven is gekomen, nu de Champions League eraan komt. In de Serie A zijn de Bianconeri het echter bijna verplicht om elke wedstrijd te winnen, wil het Inter nog bedreigen, of Inter moet een serieuze terugval krijgen, maar daar ziet het er allerminst naar uit.

Wat kan Inter uit zijn ritme halen? Blessures uiteraard: dit seizoen bleef Inter relatief gespaard van zware blessures, zeker als we vergelijken met vorig seizoen, wanneer zowat elke speler wel eens enkele weken out was. Inter heeft een uitgebreide kern, maar spelers als Ibrahimovic, Stankovic en Cambiasso zijn moeilijk te vervangen.
De Champions League kan de aandacht wat afleiden, maar ook dichtste achtervolger Juventus speelt nog CL. Bovendien is de kans niet onbestaande dat het Europese verhaal voor Inter alweer strandt in de 1/8e finales: Manchester United lijkt op papier toch een maatje te groot, al is het voor de Nerazzurri misschien een voordeel om eens niet als favoriet te vertrekken. Een Europese uitschakeling kan ervoor zorgen dat de kopjes wat gaan hangen, doorgaan zorgt misschien voor concentratieverlies. Het zijn strohalmen waar de concurrentie zich aan kan vastklampen.

De strijd om de vierde plaats blijft heel open: Roma ging met de billen bloot in Bergamo en Genoa en Fiorentina hielden elkaar in evenwicht, nadat Genoa tot 3-0 was uitgelopen. Mutu (foto) sleepte met een hattrick nog een puntendeling uit de brand, waardoor de Viola op de felbegeerde vierde plaats blijven. Genoa volgt op 1 punt en Roma op 2: spannender kan nauwelijks.

Onderin pakte iedereen een punt, behalve Lecce, dat onderuit ging bij het verbazende Cagliari. Ook de degradatiestrijd wordt weer eentje om duimen en vingers van af te likken.