Frigg Cup en Belgische wafels

viki meeuwis
| 0 reacties
Frigg Cup en Belgische wafels
Foto: © SC

Vorig weekend stond een van de hoogtepunten van het seizoen op ons programma: De Frigg Cup.

Het is een bekerwedstrijd  die wordt georganiseerd door mijn club Frigg waar enkel  vrijwilligers aan meewerken. Alle inkomsten worden besteed aan onze jeugdwerking.

De opzet van de Frigg Cup is dan ook maar vijf  tegen vijf voetbal en zeven tegen zeven, waarbij elke ploeg minsten drie wedstrijden speelt. Dus geen volledige ploegen van elf spelers. De uitslagen worden niet genoteerd en iedereen krijgt een aandenken. Dit is volgens de regels van de Noorse voetbalbond. Net als tijdens het lopende seizoen, is er geen klassement voor deze ploegjes, daar begint men hier pas mee wanneer men met een volledige elftal speelt. De bedoeling is duidelijk, er een echt voetbalfeest van maken. Natuurlijk nemen alle reeksen van onze eigen jeugd deel. Vorig jaar hadden we 130 ingeschreven ploegen, dit jaar werden het er 180.

Zoals gezegd leeft de Frigg Cup compleet van vrijwilligers. De hele organisatie verliep perfect, niet een meldde zich af, allen waren ze op post. En allen hadden hun beste humeur bij. Ik was bijzonder trots op deze prestatie.

Natuurlijk was ik ook zeer fier op onze eigen 12- jarigen. Gedurende de voorgaande week  stoomden we ze klaar om scheidsrechter te zijn tijdens de wedstrijden van de jongste spelertjes. En dat vroeg wel wat tijd en oefening. Uit ervaring weten we dat wanneer de wedstrijdjes beginnen ze niet zo luid op het fluitje blazen. We hadden natuurlijk ook enkele aangepaste richtlijnen. De jongste spelers zijn niet zo krachtig en sterk zijn wat ook inhoudt dat de keepertjes de bal niet echt ver kunnen uitrappen. Daarom werd op elk speelveldje een lijn getrokken waar de tegenstander moest achter gaan staan, zodat er niet steeds onmiddellijk zou gescoord worden.

We keken er ook op toe dat het spel zo vloeiend mogelik zou verlopen. Als ze per ongeluk de bal met de hand raakten of kleine foutjes maakten werd er gevraagd dit te negeren. Je kan je voorstellen dat het spel anders veel te veel stil liggen. Het enige dat we verlangden was een correct uitgevoerde inworp. Als er fouten werden tegengemaakt moest de scheidsrechter dit zelf demonstreren en dan dit laten hernemen door dezelfde speler. Op deze manier hoopten we hen toch iets bij te brengen.

Samen met de trainers van onze 12-jarigen hielden we een oogje in het zeil, en stuurden we bij waar nodig was. Wat opviel was dat tijdens hun eerste wedstrijdjes ze wat terughouden waren, maar nadien verliep het zeer vlot. De ouders langs de zijlijn juichden ze enthousiast toe.

Bij een ploegje liep het echter een beetje mis. Dit kwam omdat een keepertje van die bepaalde ploeg de bal niet kreeg uitgetrapt. Hij werd zo ontzettend boos op zichzelf dat we echt dachten dat hij ging ontploffen. Onze scheids op de baan, Fabian, verloor even de pedalen en wist niet direct hoe met dit gedrag om te gaan. Gelukkig waren we snel ter plekke en paar minuutjes later verliep alles zoals het hoorde.

Er waren vele woorden van lof, en we hadden geluk met het weer. Veel zon en niet echt koud.

Hoewel het een Noors feest was, kon ik het toch niet nalaten om ook hier een Belgisch sausje over te gieten. Via Facebook leerde ik een tijdje geleden een Belg kennen die hier ook in Oslo woont. Hij heeft een zaak waar hij echte Brusselse wafels verkoopt.

Ik sprak dus af met Frederik Leroy, een Waal. Ik dus in mijn beste Frans, Frederik in zijn beste Nederlands. Je ziet dat wij zelfs over de grenzen heen met mekaar kunnen samenwerken. Frederik leerde ons het opzetten van zijn stand, en natuurlijk hoe we de wafels moesten klaarmaken. Het werd een groot succes.  

De Frigg Cup en de Belgische wafels. Iedereen met een glimlach en een volle buik naar huis, na een lang en bewogen weekend.

De maandag erna speelde onze eerste ploeg tegen de Vålerenga 2 in het kader van de competitie. We wonnen met 0-3. Momenteel voeren we het klassement aan maar volgende keer meer daarover.

David Brocken

Foto 1: het zonovergoten speelveld in kunstgras

Foto 2: Onze jongste helpertjes, die met de witte haartjes is mijn jongste dochter Sandrine

Foto 3: Na het aandenken, moesten ze het podium op, en hun clublied zingen.

Foto 4: Belgische Wafels

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Eliteserien

Nieuwste reacties