Dit jaar de titel voor Chelsea

Door Stijn Denijs

·         De titel: Chelsea

Het seizoen 2013-2014 leverde de West-Londenaars geen prijzen op. Noch manager José Mourinho noch eigenaar Roman Abramovic konden tevreden zijn met dit resultaat, ondanks het feit dat Chelsea op zowat alle fronten lang meestreed. Maar de ambities van Mourinho’s troepen lagen verder en om een tweede ontgoochelend seizoen tegen te gaan, werd alweer op geen roebel gekeken. Nog voor het WK van start ging werd Cesc Fabregas vanuit FC Barcelona terug naar de Premier League gehaald. En ook de felbegeerde Diego Costa zette met plezier zijn handtekening onder een dik contact. Met Didier Drogba haalde Chelsea dan weer een oude legende terug naar Stamford Bridge, wat vooral bij de fans op gejuich wordt onthaald. Iets minder echter door Romelu Lukaku, die wijsenlijk besloot andere oorden op te zoeken. Maar de voorlijn lijkt hoe dan ook indrukwekkender dan vorig seizoen en laat het net daar zijn dat Chelsea kwaliteit te kort kwam. Mourinho heeft met andere woorden zijn kern bij elkaar gehouden en versterkt waar het het meest nodig bleek. Thibeaut Courtois begint dan weer definitief aan zijn Chelsea-avontuur. Benieuwd wat het wordt…

Ik hoop erg dat ik mis ben, maar afgaande op de kwaliteit, die in alle linies zichtbaar is, lijkt alles erop dat Chelsea enkel van zichzelf kan verliezen dit seizoen.

·         De automatische Champions League-plaatsen: Manchester City en Manchester United

Naast Chelsea wordt vooral titelverdediger Manchester City de grootste titelfavoriet. City bleef op de transfermarkt vooralsnog vrij rustig. Opdarcht was vooral de kampioenenkern bij elkaar te houden en daar lijken de Sky Blues vooralsnog in te slagen. De meest in het oogspringende transfer is de uitleenbeurt van oudgediende Frank Lampard, die door zijn club New York City FC voor zes maanden wordt uitgeleend. Of Lampard gedurende die periode een meerwaarde kan blijken in het al van toptalent uitpuilende City-middenveld, is echter maar zeer de vraag. Net zoals de verdediging, vorig seizoen ook al een beetje het pijnpunt van de landskampioen en lijkt in het tussenseizoen nauwelijks versterkt. Moest Vincent Kompany geblesseerd uitvallen, heeft City centraal achteraan een probleem. En zelfs de captain bleek niet altijd feilloos.

Manchester United’s dramatische vorige campagne, blijft volgens mij een eenmalige uitschuiver. David Moyes kreeg de door Sir Alex Ferguson gevormde generatie nooit op de rails, met de gekende gevolgen. Ondanks het feit dat United vooralsnog geen spectaculaire transfer heeft gerealiseerd, lijkt de sfeer rond Old Trafford nu een stuk optimistischer. Veel heeft te maken met de belangrijkste transfer die United deed off the pitch door de ervaren Louis Van Gaal als manager binnen te halen. Van Gaal is een succescoach, daar betaat geen twijfel over en kan misschien, zei het wel een jaar vertraging, de echte opvolger worden voor Ferguson. Belangrijkste opdracht die hem nog wacht voor eind augustus is het versterken van de verdediging, waar vooral centraal de spoeling dunnetjes oogt na het vertrek van sterhouders als Rio Ferdinand en Nemanja Vidic. Als hij daar in slaagt, wordt United opnieuw een te duchten tegenstander komend seizoen.

·         De strijd om plaats 4: Liverpool en Arsenal

Er bestaat geen twijfel over: de verrassing van vorig seizoen was Liverpool. Niemand, en ik in het minst, had hen vooraf als titelkandidaat naar voorgeschoven, maar Brendan Rodgers’ team verraste met aantrekkelijk, verzorgd aanvalsvoetbal, wat resulteerde in meer dan 100 doelpunten en een uitstekende tweede plaats. De belangrijkste schakel in dat succes was ongetwijfeld mad man Luis Suarez. Het leidt geen twijfel dat het verlies van hun nummer 7 zwaar zal wegen op Liverpool’s ambities voor het komende seizoen. Vele sceptici zien in hen ‘This season’s Spurs’, maar zulk een vaart zie ik het niet lopen. The Reds bewezen vorig seizoen meer dan eens meer dan een one man team te zijn. Als Rodgers erin slaagt om naast Daniel Sturridge, één van de revelaties van vorig seizoen, nog een natuurlijke goatjesdief en een linksback (sinds het vertrek van John Arne Riise dé achileshiel van het team) binnen te halen, lijkt Liverpool meer dan gewapend om zijn top-4- ambities opnieuw kracht bij te zetten. En te overwinteren in de Champions League, een competitie waar ze na vier veel te lange jaren, eindelijk opnieuw aan deelnemen.

Arsenal stond vorig seizoen 128 lange dagen aan de leiding in de Premier League, de latere kampioen Manchester City amper 14. Het zegt veel, zo niet alles over de spectaculaire terugval van Arsene Wenger’s team na de jaarwisseling. Zware en dramatische nederlagen op Anfield (5-1) en Stamford Bridge (6-0) waren tekenend voor de vorm van The Gunners in de tweede seizoenshelft, net zo zeer als de magere statistiek dat het team slechts 6 op een pottentiële 24 punten pakte tegen de teams die eindigden in de top-5. Dat zal ongetwijfeld beter moeten wil Arsenal zijn hoge ambities waarmaken, die ongetwijfeld een pak hoger liggen dan opnieuw vierde eindigen. Er heerst een zekere opluchting na het binnerijven van de FA Cup in mei, een eerste troffee in negen lange jaren. En financieel werden geen middelen bespaard om het team te versterken, met de transfer van de Chileen Alexis Sanchez als één van de meest in het oog springende in heel Europa. Voor velen wordt Arsenal daardoor als een outsider voor de titel getipt, maar ik denk dat ze een beetje dwalen. Als Wenger zijn spelers fit kan houden, ook een oud zeer in het Emirates Stadium de voorbije seizoenen, moet een handhaving in de top-4 echter opnieuw een realistische doelstelling zijn. 

·         De terugval: Southampton

Enkele weken geleden postte kersvers Southampton-manager Ronald Koeman op zijn Twitteracount een foto van een leeg oefenveld met als onderschrift: ‘Ready for training!’ Niemand kan met zekerheid zeggen of Koeman hierin enige vorm van sarcasme en/of kritiek naar de clubleiding had gestopt. Want dat is nu wel een beetje de sfeer die heerst rond St. Mary’s. The Saints lijken het grootste slachtoffer van hun eigen succes te worden. Met verzorgd, georganiseerd, maar eveneens aanvallend en aantrekkelijk voetbal, wat resulteerde in een onverhoopte 8e plaats, was Southampton één van de absolute verrassingen van de vorige campagne. Het bleef bij de grote clubs niet onopgemerkt. Liverpool is de grootste slokkop in Southampton’s leegloop: Rickie Lambert (een Merseyside local), Adam Lallana en Dejan Lovren ruilden allen St. Mary’s voor Anfield. Luke Shaw, één van Engeland’s meest beloftevolle verdedigers verkaste dan weer naar Manchester United. En Arsenal haalde Calum Chambers binnen. Beweren dat Southampton nu plots een degradatiekandidaat zou zijn, zou ons dan weer te ver leiden. Jay Rodriguez, Victor Wanyama, Gaton Ramirez en Morgan Schreiderlin zijn vooralsnog Southampton-spelers. In principe, en als niemand van hen nog zou vertrekken, moet dit qua sterkhouders volstaan. Daarnaast heeft Southampton een aantal jongeren in zijn rangen die stilaan een stap vooruit moeten zetten en regulars worden in het eerste elftal (James Ward-Prowse, Sam Gallagher). En als de Italiaan Graziano Pellè, die met Koeman meekwam van Feyenoord, zijn scorend vermogen in de Premier League kan doortrekken, moet het scoren van doelpunten ook geen echt gebrek vormen. Maar we kunnen ons toch niet van de mening ontdoen dat The Saints iets te veel aan kwaliteit hebben ingeboet om opnieuw een plaats in de subtop te claimen.

·         De verrassing: Queens Park Rangers

QPR begon vorig seizoen in de Championship als absoluut favoriet voor de titel en een onmiddellijke terugkeer naar de Premier League. In praktijk bleek dit een moeilijkere opdracht dan gedacht en hadden The Hoops play offs nodig om het voorafgestelde doel te bereiken. Normaal gezien zou een team dat pas gepromoveerd is als degradatiekandidaat starten aan de nieuwe campagne. Zeker een team dat de promotie afdwong via play offs, want dat team heeft traditioneel minder voorbereidingstijd, wat nefast is voor het inpassen van nieuwe spelers. Niet zo met QPR: er stond vorig jaar al een stevige basis, waarop het op het hoogste niveau kan verder bouwen. De kern bulkt van spelers die ervaring hebben met Premier League-voetbal en beschikt met Harry Redknapp over een manager die men geen truckjes meer moet leren. Redknapp weet hoe hij een groep vedetten in het gareel kan doen lopen en weet teams te motiveren om boven zichzelf uit te stijgen. Cruciaal voor QPR wordt de home form. In de eerste twee maanden van het seizoen ontvangt het team op eigen Loftus Road achtereenvolgens Hull City, Sunderland, Stoke City, Liverpool en Aston Villa. Als QPR die eerste paar thuisduels met winst kan afsluiten, zie ik hen nooit in de problemen komen.

·         De stijd tegen degradatie: drie uit het kransje van Burnley, Leicester City, Aston Villa, West Bromwich Albion en Hull City

Traditioneel zijn de clubs die promotie afdwongen in de Championship het jaar daarop degradatiekandidaaat. Voor Burnley en Leicester City is dat niet anders. Voor Burnley wordt de opdracht het zwaarst van alle twintig teams die aan het seizoen beginnen. The Clarets stegen tegen ieders verwachting boven zichzelf uit vorig seizoen, draaiden heel het seizoen mee rond de eerste drie plaatsen en dwongen uiteindelijk als 2e oververdiend de promotie af. Een heel deel van dat succes mag op het conto van het duo Danny Ings en Sam Vokes geschreven worden, samen goed voor 41 doelpunten. Vokes ligt echter al in de lappenmand tot met Kerstmis. En een simpele blik op de kern toont aan er toch te weinig kwaliteit schuilt in het team om de redding af te dwingen.

Leicester City domineerde vorig seizoen de Championship van begin tot eind. Niemand kon hen iets in de weg leggen richting verdiende titel. In principe moeten The Foxes iets beter gewapend zijn dan Burnley in de strijd tegen the drop. De kern bevat geen uitgeproken toppers, maar wel hardwerkende spelers die bereid zijn om voor elkaar door het vuur te gaan. Die spirit zullen ze op het hoogste niveau meer dan nodig hebben om zich te handhaven. Met Nigel Pearson beschikt de club over een manager die eerder vanuit de luwte zijn team stuurt, met een groot geloof in het kunnen van zijn spelers. Na op dramatische wijze de play off finale te hebben gemist het seizoen ervoor, slaagde hij erin de knopjes in de hoofden van de spelers snel om te draaien en zich te focussen op de nieuwe campagne. Die rust zal Leicester zeker nodig hebben op momenten dat het moeizamer zal gaan en die momenten komen er ongetwijfeld. Cruciaal wordt de seizoensopener: de nieuwkomer krijgt meteen een stevig diner voorgeschoteld, met thuisduels tegen Everton, Arsenal en Manchester United en verplaatsingen naar Chelsea en Stoke City. Als er na die duels nog nauwelijks punten op het bord staan, is het van groot belang dat men niet panikeert. Niemand verwacht van hen namelijk dat ze veel punten zullen pakken in die duels. Oktober en november worden de maanden van de waarheid. Staat Leicester begin december alleen laatste, mag het ergste gevreesd worden. Indien ze dan nog in volle strijd zitten, mag men hoopvol zijn.

Wat met Aston Villa? De vraag duikt de laatste jaren net iets te vaak op in de voorspellingen. De situatie buiten het plein bij één van de traditioneel grote verenigingen van Groot-Brittanië is dan ook erg onduidelijk en verwarrend. Eigenaar Randy Lerner heeft al meermaals openlijk te kennen gegeven de club te willen verkopen, maar vooralsnog is geen overnemer gevonden. Die situatie hangt ook als een Zwaard van Damocles boven het hoofd van manager Paul Lambert, wiens toekomst ernstig op de helling staat eens Lerner zich definitief uit de club terugtrekt. Intussen gaat het Villa sportief ook niet echt voor de wind: al twee jaar op rij het slechtste thuisrecord in de league en na Nieuwjaar zulk een dramatische vorm tentoon spreidend, dat de gevarenzone iets te vaak en iets te akelig dichtbij kwam. Voldoende puntengewin voor de jaarwissel en een uitstekend record tegen de topteams hield Villa op het nippertje in de hoogste afdeling. Het is uiterst onzeker of dat truckje opnieuw zal lukken. De maanden september en oktober ogen loodzwaar. Als Villa die met beperkte kleerscheuren doorkomt, is een rustig seizoen mogelijk. In het andere geval wacht en lang en hard seizoen tegen degradatie.

Zie ik eveneens in de problemen komen: West Bromwich Albion en Hull City. Net als de buren van Aston Villa, was West Brom’s vorm na Nieuwjaar ronduit dramattisch. En aangezien de kern niet echt versterkt lijkt, zullen fans van The Baggies het seizoen ook niet met al te veel vetrouwen ingaan. Hetzelfde geldt voor Hull. De kern van The Tigers oogt smal en bovendien hebben zij als verliezend bekerfinaliist een bijkomende belasting in Europa. Als Hull zich plaatst voor de groepsfase van de Europa League, gaat dit ongetwijfeld impact hebben op de prestaties in de competitie. Ik zie hen niet als de absolute degradatiekandidaat, maar een rustig seizoen wordt het allerminst in het KC Stadium.  

En wat denkt u?

Wie wordt kampioen? Als Manchester United de titel pakt, dan krijgt u al 300 euro bij gratis bonus van 60 euro. En stel je voor dat Lukaku & co de titel pakken? 9000 euro - een aanrader!