Analyse Aanvallende problemen bij Genk: blessures zijn slechts de helft van de verklaring

Genk heeft verdedigend zijn zaakjes op orde gekregen. De jongens van Albert Stuivenberg slikten de voorbije vier wedstrijden geen enkel doelpunt. Het pijnpunt ligt in de aanval, waar het bijzonder stroef loopt. Maar met zoveel blessures in één compartiment... Tja, dan heb je het moeilijk om automatismen te kweken.

Behalve Siebe Schrijvers heeft heel het aanvallende gedeelte van de Limburgers al in de lappenmand gelegen. Genk begon zonder zijn nieuwe centrumspits, Marcus Ingvartsen, aan de competitie. Die kwam aan met amper een week vakantie en een lichte blessure. Ally Samatta, die wel redelijk doelgericht is, maar geen echt aanspeelpunt, moest dus in de punt beginnen.

Dante Vanzeir, die vorig seizoen leek te gaan ontbolsteren, is pas terug, na een zware knieblessure die hij opliep bij de Belgische U17. Nikolaos Karelis lag ook acht maanden in de lappenmand met zijn knie. En nu is er dus Ally Samata, die tot aan de winterstop out is. Te veel om op te vangen...

Zonder flankaanvallers

Maar er is ook het systeem. Intern bij Genk verwonderen velen er zich over dat Stuivenberg ervoor kiest om zonder echte flankaanvallers te spelen. Een kopbalsterke spits als Ingvartsen ziet amper voorzetten zijn kant opkomen.

De ruimte wordt ook onvoldoende benut waardoor het speelveld 'kleiner' wordt. En de tegenstanders hebben dat ook door. Het centrum hermetisch afgrendelen lijkt op dit moment voldoende om Genk af te stoppen. Een werkpunt voor de komende week...