Column Oud zeer België duikt opnieuw op

 

De Rode Duivels hadden het overwicht, speelden wel op de helft van de tegenstander maar konden niet scoren. Ik had alvast een zoveelste déjà vu. Spontaan dacht ik terug aan die wedstrijd een goede twee jaar geleden tegen Litouwen. Vooraf was iedereen overtuigd van winst, het kon niet stuk. “Die ploeg even oppeuzelen en dan op naar de volgende wedstrijd.” Het vervolg kennen we, België kwam nooit in z’n spel en Anthuenis werd met de grond gelijk gemaakt. Enkele jaren later kent de nationale ploeg een nieuwe bondscoach die een nieuwe wind in de ploeg gebracht had, zo klonk het althans vooraf.

 

Ik zag alvast weinig verandering, Vandereycken probeerde in de voorbereiding veel spelers, maar uiteindelijk deed hij het toch grotendeels met oude namen. Hij pakte woensdagavond uit met een uiterst onevenwichtige ploeg. Tegen voetbaldwerg Kazachstan durfde hij het aan om met vier centrale verdedigers te starten en daarvoor nog eens drie verdedigende middenvelders waarvan er twee in het verleden vooral in de verdediging geplaatst werden. Vooraan deed hij het met Buffel, terwijl die eigenlijk een aanvallende middenvelder is. Als alternatief bracht hij Pieroni, Huysegems en Vanden Borre in, terwijl hij met Daerden, Vandenbergh en Defour drie spelers op de bank zitten had die spelen bij hun club en in vorm zijn. Vanden Borre zit bij Anderlecht in een identiteitscrisis en krijgt alsmaar meer kritiek, Pieroni toonde al bij z’n club dat hij een meerwaarde kan zijn, maar nog nooit bij de Duivels. Huysegems verdiende z’n strepen al in het verleden maar mist nog competitieritme gezien de Nederlandse competitie nog niet gestart is. België kende daarenboven nog eens de pech dat Vincent Kompany, de beste Belg tot dan, geblesseerd het veld moest verlaten.

 

Tegen een ploeg waar je –zeker thuis- vooral zelf het spel moet maken moet je durven om wat meer voetbaltechnische spelers op het veld te zetten die een andere speler voor doel kunnen plaatsen. Enkel naar het einde toe kon de nationale ploeg voor wat gevaar zorgen maar dat kwam meer door de vermoeidheid van de Kazakken dan door het voetballende vermogen van de Belgen. Vandereycken heeft gegokt en verloren. Het spel in de voorbereiding was niet goed, maar dat werd allemaal verbloemd door de resultaten. Nu staat iedereen terug met beide voetjes op de grond. België is en blijft een voetballand op zoek naar zichzelf en de zoektocht lijkt nog niet ten einde. De ploeg zit met dezelfde pijnpunten als in de vorige campagne. De druk op de nationale ploeg wordt met twee uitwedstrijden voor de boeg nu al groot, winst in en tegen Armenië is het enige resultaat waarmee België zich tevreden kan stellen. [AN]