Reportage Voetbalkrant achter de coulissen van PSV-Arsenal

Hooligans? Niet gezien. Feestende mensen des te meer. Niet alleen na de zege van PSV op Arsenal, het was ook carnaval in Eindhoven. Voetbalkrant  trok van het feestgedruis in de binnenstad naar het Philips Stadion voor een blik achter de schermen van een Champions League-wedstrijd. Over varkensoren, bitterbollen en heel stille Engelsen. 

“Carnaval in Eindhoven”, zegt ons een aangeschoten Nederlander wanneer we ons in het carnavalgebeuren mengen, “dat is voor velen hier een reden om veel te drinken en te eten.” Daarmee trapt hij een open deur in natuurlijk en in die oneliner herkennen de Aalstenaars zich ook wellicht. De burgemeester van Eindhoven had schrik voor vandaag, dinsdag. De dag van PSV-Arsenal. Ladderzatte Engelsen, zorgen die normaal niet voor herrie? Wel, blij om te zien dat het ook anders kan. 

We treffen de Arsenalfans in een tent op het Stadhuisplein. Een spandoek met daarop Welcome Arsenal supporters verwelkomt hen. Met zo’n 2.000 komen ze via Amsterdam met de trein. Er rijdt een pendeldienst aan en af van het station naar deze tent. En hier lopen mensen met PSV- en Arsenalshirts kriskras door elkaar. Er zijn er zelfs enkele met een Ajaxoutfit, want er zijn de gekende supportersbanden tussen Ajax- en Arsenalfans. Geen greintje vijandschap te merken. Mooi. Het doet denken aan een WK-sfeertje. Iedereen gezellig bij elkaar. 

 

19u30, we komen aan in het Philips Stadion. Net op dat moment arriveert de spelersbus van PSV. Die van Arsenal heeft even voordien zijn spelers afgezet voor de ingang. Heel wat mensen nemen foto’s. Het PSV-stadion is al lang uitverkocht voor deze 1/8ste finale. Net als vorig jaar moet de Nederlandse kampioen het in de heenmatch eerst thuis opnemen. Toen tegen Lyon, nu dus tegen Henry en co. Trainer Ronald Koeman laat weten voor de NOS-camera dat hij tevreden zou zijn met een 0-0. On-Nederlands, maar de coach moet wel een aantal belangrijke pionnen missen: Jefferson Farfán, Ibrahim Afellay, Michael Reiziger, Patrick Kluivert en John de Jong.

 

De persbar is een overrompeling. Het kruim van de Nederlandse sportmedia is present. Eentje heeft al in de binnenstad gezeten, want op zijn hoofd staat een diadeem met roze varkensoren. En ja hoor, hij zou die de hele match aanhouden. Heel wat Engelse reporters ook natuurlijk, enkele morren omdat de jongedame achter de toog “No beer” antwoordt op hun vraag naar. Pas na de wedstrijd vloeit er Heineken uit de tapkraan. Enkele Chinezen ook, want bij PSV zit Xiang Sun op de bank. Hij is de eerste Chinese speler in de Champions League en daar moeten zijn landgenoten alles van weten. En wie we daar hebben: Philippe Albert. Hij is medewerker van BeTV en loopt er een beetje verloren rond.

 

De ploegopstellingen worden uitgedeeld. Geen verrassingen bij beide teams. Nieuweling Diego Tardelli vervangt Farfán. “Mispak u niet", zegt een Nederlandse collega aan onze tafel, “het is niet omdat PSV van het weekend gewonnen heeft, dat het goed gaat. Ze brengen geen voetbal om vrolijk van te worden. Ik denk dat Koeman best wat zorgen heeft.” Met deze wijsheid in onze oren geknoopt, begeven we ons naar de perstribune. Rechts achter de goal zit de tribune al goed vol. En gezongen wordt er, de alcohol doet z’n werk. De Engelsen daarentegen maken een stille indruk. Alsof ze een slaapmiddel in hun bier gekregen hebben. Stilte voor de storm?

 

 

20u40: “Ten, nine,…” Aftellen en dan Simply The Best van Tina Turner. Daar zijn ze dan: de boeren van PSV en de vedetten van Arsenal. De fans van PSV hebben een Wavecape gekregen. Een wereldprimeur wordt ons op het hart gedrukt. Bij een wave door het stadion moet dat iets extra’s geven. Maar het blijft de hele match bij goede bedoelingen steken. De eerste helft is niet echt een bezienswaardigheid, maar de thuisfans hebben daar lak aan. Met veel alcohol in het bloed dansen, huppelen en zingen ze 90 minuten lang. We rusten bij 0-0. Net als voor de match krijgen we tijdens de pauze op het grote scherm een analyse via het interne tv-circuit. “Sterk van PSV dat het niet onderligt tegen zo’n grote naam”, horen we daar. Het lijkt wel een Belgische analist. Waar is dat Nederlandse chauvinisme? Dat: Wij gaan deze match winnen want wij zijn beter?

De tweede helft brengt oorspronkelijk weinig beterschap tot Edison Méndez zijn moment acht gekomen: met een schitterend afstandschot brengt hij PSV op voorsprong. De helft van de perstribune verliest zijn objectiviteit. De man met zijn varkensoren achter ons staat net niet met z’n diadeem te zwaaien. Ook bij ons roept de goal een Yes! op. Al is het dan maar omdat onze Belg Timmy Simons bij de actie betrokken was en voor PSV speelt en we nu een echte match gaan krijgen. Gaan die Engelse supporters nu eindelijk eens hun kelen openzetten en hun ploeg naar een 1-1 schreeuwen? Neen hoor. Het blijft stil aan de overkant.

 

Na het doelpunt nog meer carnavaltaferelen in de tribunes en zingend sleuren de fans hun spelers mee naar een goed einde: een zege met een Arsenalscore. "Op het einde was Arsenal moe en tikten we ze zelfs helemaal weg. Het was prachtig. Zeker met dit publiek en het carnavalssfeertje”, zei Jan Kromkamp daarover na de match. Man van de match is ongetwijfeld doelman Gomes. In de eerste helft ranselt hij een gemaakte goal van Tomas Rosicky uit z’n goal, na de rust doet hij nog enkele knappe saves. Maar ook onze Belg behoort tot de uitblinkers.

“Tim-my-Simons lalala-lalala-lala”, bedankt het publiek de Rode Duivel. Samen met Philip Cocu deed hij het opnieuw uitstekend op het Eindhovense middenveld.

 

 

In afwachting van de persconferentie, trakteren ze ons op bitterbollen. Een traditie op PSV. Als aasgieren werpen sommigen zich op de plateaus. Geen eten gehad zeker thuis of gewoon een laagje leggen voor de carnavalsnacht die komt? Een norse Arsène Wenger komt opdagen. Sommige Engelse journalisten menen dat Jens Lehmann de bal van Méndez had moeten hebben. “Ik kon het niet goed zien, ik heb wel de fouten voor de goal gezien”, beschermt de Engelse coach zijn doelman. Of hij verwacht had dat PSV zo defensief ging spelen, vraagt een andere Engelsman? “Ja, dat had ik verwacht.” En zo volgden er nog een aantal korte dialogen. En dan plots: opstaan en wegwezen, geen oog voor een Engelse journalist die hem nog voor de micro wil halen.

Ronald Koeman komt met een glimlach de perskamer binnen. “Dit was het maximum haalbare. Wij defensief? Ik zou mijnheer Wenger eens willen zien spelen met onze ploeg. Met dezelfde ziekenboeg, welteverstaan. En hij mag ook wel eens naar zijn eigen ploeg kijken. Hun twee centrale verdedigers, die in de Premier League steeds kort gedekt worden, hadden vrijheid te over en wisten niet wat er mee aan te vangen.” Een duidelijk antwoord is dat.

 

Downstairs dan naar de Mixed Zone. Een zenuwachtige bedoening. In de Belgische competitie klamp je na een wedstrijd een speler aan en vraagt hem naar een reactie. Niet zo in de betere buitenlandse competities en de Champions League. 

Achter de omheining moeten de persmensen de namen roepen van de spelers die passeren en hopen dat ze een goeie dag hebben. Zo loopt de Braziliaan Alex alles en iedereen voorbij. Tot hij door een Eurosport-journalist in zijn moedertaal wordt aangesproken. Dan heeft hij wel even tijd. Je moet de knepen van het vak kennen. De Engelse journalisten hebben ook chance: Ook Lehmann en Thierry Henry maken tijd voor een praatje. De PSV-spelers van hun kant doen dat sowieso altijd. Cocu, Kromkamp, allen slijten ze een tijdje voor de micro’s. “Waar is Timmy Simons?” vraagt VTM-journalist Peter Morren ons. Het is geweten van Timmy dat hij steeds als laatste uit de kleedkamer komt. Of hij hem nog te pakken heeft gekregen, weten we niet. Toen we om 23u30 het Philips Stadion verlieten, stond Peter er alleszins nog druk te bellen.

 

Jan de Jong