Analyse Wordt het nog iets met Milan?

KaPaRo, de Braziliaanse voorhoede van Milan, was in grootse doen. Kakà (foto) was eigenlijk niet volledig fit, maar daar was in de wedstrijd niets van te merken: zijn splijtende rushes blijven een gesel voor elke verdediging. Kakà is onmisbaar voor Milan, dat bewees hij gisteren zelf. Ronaldinho scoorde niet, maar trakteerde de tifosi op tal van nummertjes. Die waren weliswaar niet altijd even efficiënt, maar hij kreeg de handen wel op elkaar. Pato was vorig weekend nog te groen gebleken tegen Juve, maar de verdediging van Udinese was niet tegen hem opgewassen.
Voor de Milan-supporters moet het frustrerend zijn om te zien hoe vaak de Rossoneri een ploeg zijn met 2 gezichten: na een prachtige overwinning volgen meestal enkele belabberde wedstrijden. Uiteraard is dat geen nieuw gegeven: al jaren speelt Milan geen rol van betekenis meer in de strijd om de scudetto, terwijl het Europees wel nog successen boekte. Wegens het ontbreken van Champions League-voetbal werd gedacht dat de Rossoneri dit keer wel zouden meespelen, maar het blijkt te moeilijk om de klik te maken. In de UEFA Cup zou Milan wel eens mee kunnen gaan tot het einde, maar de ploeg kan die wekelijkse concentratie niet opbrengen om een titelkandidaat te zijn.

De kloof tussen Inter en Juventus bleef intact: de Nerazzurri hebben nog steeds een marge van 6 punten. Inter kreeg de zege in de schoot geworpen door de grensrechter, die duidelijk buitenspel niet afvlagde, want in Siena speelde Inter één van zijn mindere wedstrijden. Mourinho (foto) gaf ook toe dat zijn ploeg de overwinning niet verdiende. Juventus werd in Bergamo ook op weg geholpen door een scheidsrechterlijke fout, maar de Bianconeri speelden wel een uitstekende wedstrijd, met andermaal Amauri in een beslissende rol. Juventus lijkt in elk geval in staat om er een spannende strijd van te maken.

De grootste optimist gaf Roma misschien nog een waterkansje op de scudetto, maar na de nederlaag in Catania en, erger nog, de nieuwe zware blessure van Totti, is die hoop zeker gaan vliegen. Il Capitano zou minstens een maand buiten strijd zijn en het seizoensbegin bewees al dat de Giallorossi niet zonder hun boegbeeld kunnen.

Ondertussen schuift Fiorentina geruisloos mee aan het tempo van Inter en Juventus. De Viola zijn nu vierde, met slechts een punt achterstand op Milan, derde in de stand. Ze wonnen vier van hun laatste vijf wedstrijden. In het seizoensbegin liep het stroef en ook de Champions League bracht niet wat iedereen in Firenze ervan gehoopt had, maar Prandelli bleef in alle rust verder werken. Fiorentina moet op termijn een vaste waarde aan de top worden en na de vierde plaats van vorig seizoen, zit een evenaring of zelfs een verbetering van dat resultaat er nog steeds in.