Emilio Ferrera is scherp: "Toen Kompany degradatievoetbal moest spelen..."

Emilio Ferrera heeft op 26 jaar tijd zo'n 20 clubs geleid. Vandaag de dag verdeelt hij zijn tijd tussen zijn jeugdacademies en die van Standard, waarmee hij samenwerkt. Maar op 58-jarige leeftijd is de man nog steeds op zoek naar een nieuwe uitdaging na zijn vertrek bij RAEC Mons.

In een interview met La Dernière Heure vóór de Clasico tussen Anderlecht en Standard van zondag, sprak hij over de evolutie van het trainersvak sinds zijn debuut bij Beveren in 1999.

"Vroeger stond de trainer bijna alleen. Tegenwoordig heeft hij een staf en alle technologie aan zijn zijde. Hij is niet langer de kapitein aan boord, maar slechts een tandwiel. Vroeger was hij het belangrijkste tandwiel. Nu is het tot het uiterste doorgevoerd. Alles wordt overgeanalyseerd, er wordt tijd besteed aan nutteloze gegevens. Het is als het uit het hoofd leren van het telefoonboek in plaats van het te gebruiken wanneer nodig."

Het trainersvak is veranderd

Ferrera is een coach van de oude stempel, wat niet "achterhaald" betekent. Volgens hem is de individualisering van trainingen buitensporig geworden. "Het is onzin! Waarom dan geen coach voor de rechtsbacks? Het is belachelijk. Je kunt verfijnen nadat de spelfilosofie is vastgesteld. Maar deze filosofie vereist al een kolossaal werk van connecties en coördinatie tussen de spelers. Je moet eerst de basis beheersen."

Hij vervolgt. "Als je Guardiola-style speelt met een laag geklasseerd team, ben je eraan voor de moeite. Kompany? Hij paste die filosofie toe bij Anderlecht, maar dat was een hoog geklasseerd team. Toen hij degradatievoetbal moest spelen? Toen zakte hij af."

Lees ook... Bayern München verwent Vincent Kompany met schitterend nieuws›

Ondanks dat Ferrera in zijn carrière diverse keren ontslagen is, hoopt hij nog steeds op een kans op het hoogste niveau, ook al weet hij dat clubs tegenwoordig meer neigen naar jonge trainers met een ander profiel dan het zijne.

"Ik weet niet zeker of ik nog een baan zal vinden, maar ik wil het wel. Als het niet lukt, dan is het jammer. Ik ben toch bevoorrecht geweest met een carrière die begon in de provinciale divisies. Het is jammer dat ik nu op een punt in mijn carrière ben waar ik het meest effectief zou kunnen zijn", besluit hij.