Compilatie (2): Bodart zoekt aandacht
Foto: © SC
In deze tweede compilatieaflevering van mediaweek spendeer ik de nodige aandacht aan het avontuur van de jonge Rode Duivels op de Olympische Spelen. Ook Gilbert Bodart en Silvio Proto moeten het ontgelden.
Aangezien Voetbalkrant de laatste tijd veel nieuwe lezers heeft, maak ik van de gelegenheid gebruik om even het concept van mediaweek uit te leggen. In deze wekelijkse rubriek geef ik mijn ongezouten, subjectieve mening over het reilen en zeilen in voetballand. Mediaweek is dus allesbehalve objectief en heeft geen enkele journalistieke waarde, het is puur satire (maatschappijkritiek). Het belangrijkste is dat je deze stukken tekst als lezer met de nodige korrels zout kan lezen.
Augustus stond uiteraard in het teken van de Olympische Spelen. Er was op voorhand heel wat te doen rond de selecties van Vincent Kompany en Marouane Fellaini. Hamburger SV en Standard, de respectieve broodheren van beide spelers op dat moment, zagen hun speler niet graag vertrekken. Onze landgenoten kregen dan ook nog eens rood in de openingsmatch tegen Brazilië.
Wat een idee! We waren er zelf nooit opgekomen. Door voor zichzelf een rode kaart en dientengevolge een speeldag schorsing te versieren, losten Vincent Kompany en Marouane Fellaini in één klap alle problemen op die rond hun figuur waren gerezen. Het Olympische avontuur van de twee sterspelers zal nog geen wedstrijd geduurd hebben. Was het nodig om daarvoor zo’n soap op te zetten?
Trouwens, de reactie van Fellaini gezien bij zijn rode kaart? Vol ongeloof, met de handen in het haar, ging hij in discussie met de ref. Uiteraard, dat was niet de afspraak. De kaart kwam veel te vroeg. Fellaini had liever eerst nog de gelijkmaker gescoord om dan, na het uittrekken van zijn shirt, een tweede geel karton te krijgen. Jammer dat de man in het zwart niet wou meewerken aan dit uitgestippelde scenario.
Standard stond Fellaini willens nillens af. Toen de Rouches Liverpool lootten als tegenstander in de derde voorronde van de Champions League, beslisten bond en club dat de Marokkaanse Belg na amper één match al naar huis mocht. Ook Hamburger SV wou Kompany absoluut in Duitsland houden en de verdediger wist zelf niet goed wat hij moest doen. Enerzijds wou hij zijn broodheer dienen (want zij betalen tenslotte zijn loon), maar anderzijds wou hij ook wel naar de Olympische Spelen. Uiteindelijk kwamen de KBVB en HSV overeen om na twee matchen een evaluatie te maken. Na het rode kaartenfestival kunnen beide spelers elkaar gezelschap houden in het vliegtuig op weg naar Europa.
De jonge Rode Duivels behaalden uiteindelijk een verdienstelijke vierde plaats op de Olympische Spelen. De Belgische Voetbalbond verwachtte dan ook een massale gekte bij hun terugkeer naar België. Daarvoor liet de bond zelfs dranghekkens op de Brusselse Grote Markt plaatsen.
Zondagochtend zijn de jonge Rode Duivels in Zaventem aangekomen na een verdienstelijke vierde plaats op de Olympische Spelen. De Belgische Voetbalbond maande de voetbalgekke Belgische fans aan om niet naar de luchthaven te komen. Diezelfde fans, onderdanig als ze zijn, gaven massaal gehoor aan de oproep de bondsbobo’s. Nadien volgde een blijde intrede op de Brusselse Grote Markt. De KBVB dacht met veel heimwee terug aan die memorabele terugkeer na Mexico ‘86 toen Brussel overspoeld werd door Belgische supporters.
De politie plaatste zaterdag de nodige dranghekkens om zondag de hysterische aanhangers van onze talentvolle spelers op afstand te houden. En dat was nodig ook, want in alle drukte telden de ordehandhavers toch wel exact 67 fans, onder wie een groepje van 24 Japanners.
Jean-Marie Philips, CEO (Conflictoproepende Enerverende Oproerkraaier) bij de KBVB, poseerde gewillig voor de flitsende toestellen van onze Aziatische vrienden en deelde met de glimlach van de grote dagen handtekeningen uit. Ondertussen deden de spelers een omhaling bij de supporters om Jean-François De Sart, hun ontslagnemende coach, te helpen zijn verbrekingsvergoeding aan de bond te betalen. Er wordt beweerd dat Laurent Ciman en Anthony Vanden Borre zelf ook een grote financiële bijdrage leverden.
Jean-Marie Philips, CEO (Conflictoproepende Enerverende Oproerkraaier) bij de KBVB, poseerde gewillig voor de flitsende toestellen van onze Aziatische vrienden en deelde met de glimlach van de grote dagen handtekeningen uit. Ondertussen deden de spelers een omhaling bij de supporters om Jean-François De Sart, hun ontslagnemende coach, te helpen zijn verbrekingsvergoeding aan de bond te betalen. Er wordt beweerd dat Laurent Ciman en Anthony Vanden Borre zelf ook een grote financiële bijdrage leverden.
Gilbert Bodart haalde in augustus eveneens het nieuws. De ex-doelman ging aan de slag als marketing director bij de Grotten van Han. Lang heeft dat avontuur niet geduurd, want de vriend van gok-Chinees Zeyun Ye beroofde binnen de maand zijn werkgever.
Faut le faire, amper een maand nadat hij aan de slag ging als marketing director bij de Grotten van Han, mag Gilbert Bodart op zoek naar nieuw werk, al zal hij daarvoor eerst de gevangenis moeten uitgeraken. Bodart was namelijk betrokken bij een overval op zijn eigen werkgever. Het was trouwens niet toevallig dat Bodart aan de slag ging in de grotten van Han. De Han vormen de grootste etnische groep van China. Aangezien de ex-doelman connecties heeft bij de Chinezen, was zijn keuze voor de Grotten snel gemaakt.
Toen de voormalige doelman midden juli in dienst trad op het domein, sprak hij volgende profetische woorden: “Ik word opnieuw een normale burger ten dienste van de mensen.” Hij voegde meteen de daad bij het woord door zich ten dienste te stellen van de Chinese medemens. Ook als trainer vond ik hem – zoals hij zelf zegt – niet al te normaal. Je moet al goed gek zijn om de pispaal van iedere clubvoorzitter te willen zijn. Ik zweer op het hoofd van mijn kinderen dat ik nooit-nooit-nooit trainer word!
Als we zijn advocaat, de beruchte meester Luc Misson, mogen geloven, werd brave Gilbert door geldwoekeraars verplicht om aan de overval mee te werken. “Hij heeft veel spijt dat hij iets deed dat niet bij hem paste. Het is de eerste keer in zijn leven dat hij zoiets doet”, voegde de vriend van René Verstringhe eraan toe. De hoogbejaarde bondsprocureur is maar al te blij dat Bodart zich dit keer iets buiten het voetbal op de hals gehaald heeft.
Uiteraard past het niet bij een loser eerste klasse om een overval te plegen. Als internationaal raakte hij gefrustreerd omdat Jean-Marie Pfaff en Michel Preud’homme hem de weg versperden. Als trainer staan roemrijke clubs als CS Visé, KV Oostende, La Louvièle en Wevelgem City op zijn palmares. Vooral bij de kustploeg en de club uit Henegouwen grossierde de ex-doelman in de nederlagen, al werd hij daar volgens Panorama niet bepaald armer van. Naar het schijnt zong hij na iedere nederlaag met de tegenstander uit volle borst: “Olyé olyé olyé olyé, I am the champion, I am the champion.” Nu verkeert Bodart in financiële moeilijkheden. Zijn reizen naar China dan zo duur geworden?
Opvallende transfer in augustus: Silvio Proto verlaat Anderlecht om bij Germinal Beerschot de nodige ervaring op te doen. Evident is de overgang allerminst, want enkele maanden daarvoor had de Italo-Belg de Antwerpse fans nog de ‘onnozelste van heel België’ genoemd.
Het had zo een scène uit ‘Het Eiland’ kunnen zijn: de eerste werkdag van Silvio Proto bij Germinal Beerschot is goed te vergelijken met de eerste ontmoeting tussen Alain Vandam en zijn werkmakkers. Het enige verschil is dat hier niet zijn collega’s tegen Proto’s komst zijn, maar wel zijn supporters. Eigen schuld, dikke bult. Het is zelfs zover gekomen dat de Waalse keeper bodyguards nodig had tijdens zijn eerste training. Die had hij al lang op voorhand gereserveerd, maar enkel om hem te beschermen van al te opdringerige fans die per se een handtekening zouden vragen. Nu moesten die kleerkasten de ziedende supporters weren.
Silviooke mag van geluk spreken dat hij ooit voor Anderlecht heeft mogen voetballen. Had Herman Van Holsbeeck wat meer ballen aan zijn lijf gehad en een tikkeltje meer uitstraling dan nodig voor de mister Belgiumverkiezing, dan speelde Proto misschien nu nog in derde klasse bij La Louvière. Nonkel Pietro Allata, door Van Holsbeeck tot persona non grata gebombardeerd in het Vanden Stockstadion, glorieerde bij de voorstelling van zijn poulain in het hol van de leeuw.
Van begin af aan was duidelijk dat Silviooke niet gekomen was om op de bank te zitten. Neen, brave Daniël Zitka moest plaats ruimen voor zijn licht ontvlambare collega. Eén vonkje en Silviooke stond in brand. Dat ondervonden de supporters van Roeselare en die van Germinal Beerschot vorig jaar. Op Roeselare scandeerden ze “Proto Maffia”, waarop Proto hen na afloop op een welgemeende “F…ck you” trakteerde. De flamboyante doelman was kort daarvoor in de leer geweest bij de stadionomroeper van Zulte Waregem.
Na de bekerreturn tegen Germinal Beerschot vorig jaar had diezelfde Proto de Antwerpse supporters de “onnozelste van heel België” genoemd, alleen maar omdat ze hem voor “vliegenvanger” hadden uitgemaakt. De waarheid kwetst duidelijk. Zo’n opmerking moet je juist over de Germinal Beerschotaanhang maken. Wat had ons Silviooke gedacht? Dat ze voor hem de rode loper zouden uitrollen? Misschien moet hij zijn nonkel nog eens bellen, dan kan die het op zijn manier oplossen.
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief
Eupen
KV Kortrijk
RWDM
Charleroi
