Wist je dat Lozano zijn carrière afsloot bij Aalst?

Op jonge leeftijd verhuisde Juan Lozano Bohorquez (foto) van het zuiden van Spanje naar de buurt van het Beerschotstadion. Daar zou de Spanjaard in 1974 op 19-jarige leeftijd zijn debuut maken voor paars-wit. Al snel werd Lozano de publiekslieveling op het Kiel en met Beerschot won hij in 1979 de bekerfinale van Club Brugge.

Lozano stond bekend om zijn geweldig talent. Tevens was geweten dat hij een broertje dood had aan trainingen, slechte velden, wedstrijden met weinig inzet en tactische babbels. Grote, Europese wedstrijden, daar leefde hij voor. Die zouden er in eerste instantie komen bij Anderlecht. Dat andere paars-wit plukte Lozano in 1981 weg bij de Washington Diplomats. Michel Verschueren telde namens Anderlecht 12.5 miljoen Belgische frank neer. Lozano verliet na een jaar het noodlijdende Washington, waar toen ook Johan Cruijff actief was.

Transfer naar Real Madrid

Zijn eerste prijs met Anderlecht was er eentje die kon tellen. In 1983 werd Benfica Lissabon over twee wedstrijden geklopt in de finale van de UEFA Cup. Lozano speelde twee keer negentig minuten en scoorde in Lissabon de beslissende 1-1 op voorzet van Frank Vercauteren.

Anderlecht speelde op die 18 mei 1983 met: Munaron, Broos, Peruzovic, Olsen, De Groote, Degreef, Frimann, Coeck, Lozano, Vercauteren, Vandenbergh (79’ Brylle)

De beslissende goal van Lozano is te bekijken vanaf minuut 5:00.

Die prestatie ging Europa rond en het grote Real Madrid trok Lozano voor 75 miljoen Belgische frank aan. Een droom van de Spanjaard ging in vervulling, maar door twee kuitbeenbruiken kon Lozano zich er niet doorzetten. Tijdens zijn verblijf won Real wel de UEFA Cup door in de finale het Hongaarse Videoton SC Szekesfehervari te kloppen (0-3-winst in Hongarije, 0-1-verlies in Spanje). De terugmatch in Bernabeu werd trouwens geleid door onze landgenoot Alexis Ponnet. Lozano speelde echter geen minuut in die finalewedstrijden.

In 1985 keerde hij terug naar Anderlecht. Met paars-wit werd hij tweemaal op rij kampioen en in 1987 kreeg hij ook de trofee voor Profvoetballer van het Jaar. Enkele maanden vooraleer hij die prijs kreeg, maakte Yvan Desloover van Waregem min of meer een einde aan de carrière van Lozano met een felle tackle. Lozano zou nooit meer op niveau komen en in 1989 kreeg hij van Anderlecht een vrije transfer.

De overtreding van Desloover op Lozano.

Lozano ging naar Eendracht Aalst. Voor die club speelde hij in tweede klasse nog 18 matchen tijdens het seizoen 1989-1990, het seizoen dat RWD Molenbeek kampioen werd, Aalst als tiende aankwam en Genk de eindronde won. Het jaar daarop promoveerde Aalst naar de eerste afdeling.

Geen interlands

De Spanjaard speelde vreemd genoeg nooit een interland en won ook nooit de Gouden Schoen. Bijna ging hij voor België naar het WK in 1982, in Spanje nota bene. De Kamer had zijn naturalisatie goedgekeurd, maar de Senaat stak er een stokje voor. Lozano beschouwt dit en het niet winnen van de Gouden Schoen als de twee grote tekorten van zijn fantastische carrière.

Morgen een 'Wist je dat... ?' met Martin Palermo als onderwerp. Opgelet, dit bericht zal bij de buitenlandse artikels verschijnen.