Clubspelers bestaan nog, maar worden schaars

Jef Delen, Olivier Deschacht, Stijn Minne, Peter Delorge, Killian Overmeire, … . Het zijn niet meteen spelers die de Gouden Schoen zullen winnen, maar voor clubliefde mogen ze met stip op één worden geplaatst. Voorgenoemde spelers zijn bij de weinigen die in het hedendaagse voetbal hun hart voor de club lieten spreken door er voor een langdurige periode te blijven spelen.

Killian Overmeire is ongetwijfeld de jongste speler in het voorgenoemde rijtje. Ondanks zijn 26 lentes is de verdedigende middenvelder sinds jaar en dag werkzaam bij Lokeren. Eerst in de jeugdreeksen, daarna ook in het eerste elftal.

Sinds jaar en dag

Overmeire is al aan zijn negende seizoen bij de Lokerse hoofdmacht bezig en lijkt nog nauwelijks uit het team weg te denken. De keuze voor Lokeren maakte hij als jonge snaak, niet bewust dat hij er later ook het eerste elftal zou versterken.

“Op zich was mijn keuze voor Lokeren niet zo speciaal. Er hangt geen spectaculair verhaal aan vast. Ik werd bij de jeugd gescout door Lokeren en de club was heel positief over mij, vandaar dat ik de overstap naar de club heb gemaakt”, vertelt Overmeire.

Nu Overmeire stilaan de status van een oudgediende verwerft, merkt hij dat de appreciatie vanuit zijn omgeving is toegenomen. “Uiteraard voel je dat ze je werk appreciëren. Voor een jongere is het ook dubbel zo moeilijk om door te breken bij een club. Het gaat met ups en downs, maar de club staat achter mij en dat merk ik.”

Focus op Lokeren

Op de vraag wat een speciale reden zou zijn om bij de club te blijven, vindt Overmeire niet meteen een eenduidig antwoord. “Ik kan me niet meteen een speciale reden voor de geest halen, maar de club op zich is heel mooi. De mensen die er werken, de omkadering, ik denk dat al die gegevens mijn verblijf zeer aangenaam maken.”

Toch loert er in de moderne tijden steeds een transfer om de hoek. Tot nu toe waren er echter nooit concrete pistes, al is Overmeire zelf daar niet rouwig om. “Af en toe is er wel eens interesse, maar zolang er niets concreet wordt, zal ik me steeds blijven focussen op Lokeren.”

Trots op lange staat van dienst

Overmeire beseft dat er tegenwoordig niet zoveel clubspelers zijn als vroeger. Hij wijdt dit aan de nieuwe wetten in het voetbal, die van het geld. “Het komt nog maar weinig voor dat spelers voor drie jaar of langer bij eenzelfde club blijven. Dat is misschien jammer, maar wel logisch.”

“Tegenwoordig gaat er veel geld om in het voetbal en het is ook aanlokkelijk als er een mooi voorstel op tafel komt. Niettemin heeft het zijn charme om lang bij een club te blijven en ben ik toch trots dat ik de jeugdreeksen bij Lokeren heb doorlopen om daarna door te breken in de eerste ploeg.”

Indien Overmeire uiteindelijk toch zou besluiten om Daknam te verlaten, zal hij de club zeker missen. “Door de jaren heen heb ik een goed contact opgebouwd met iedereen van de club. Dat gaat van mensen die het eten klaarmaken en de sportieve omkadering tot de mensen die de kleinste details verzorgen. Bij een eventueel vertrek zullen al die verschillende personen mij bijblijven”, besluit Overmeire.