Interview Proto: "Ik speel niet voor een transfer"

Proto: "Ik speel niet voor een transfer"
Foto: © SC

Silvio Proto speelt weer op een bijzonder hoog niveau dit seizoen en mogelijk komt er deze zomer wel iemand aankloppen. De doelman pakte al ettelijke punten. Na de zege tegen Standard heeft hij er weer alle moed in: "Die match hadden we 1000 keer mogen spelen. We hadden altijd gewonnen."

Een uur aan één stuk door beantwoordde Silvio Proto ongedwongen alle vragen. En daarbij was hij ook eerlijk: "De concurrentie heeft ons geholpen door punten te laten liggen." Anderlecht heeft nog drie levensbelangrijke matchen voor de boeg en moet de titel pakken: "Enkel bij ons ligt er druk."

Silvio, zijn jullie nu echt vertrokken richting titel?

"Het doet in ieder geval deugd en het is makkelijker om te slapen (lacht). Laten we eerlijk zijn: buiten ons had er niemand last van druk. Wij moeten kampioen worden, de rest mag kampioen worden. Wat ons wel wat respijt gaf, was dat alle resultaten van de andere ploegen eigenlijk in ons voordeel uitvielen. Alle ploegen lieten punten liggen, behalve Standard."

Na een goed regulier seizoen was het de eerste zes matchen in de PO's minder. Hoe verklaar je dat?

"Ik denk dat het toch met de druk te maken had. Het is makkelijk om te zeggen dat we kampioen willen worden, maar dan moet je het ook doen. Gelukkig hebben we zo'n sterk regulier seizoen gespeeld. Je mag zeggen dat het maar voor anderhalf punt ging, maar zonder die bonus stonden we nu niet meer aan de leiding."

Hoe heb je persoonlijk die 5 op 18 beleefd?

"Op een gegeven moment dacht ik: 'Puree, alles is tegen ons'. En dan bedoel ik niet de arbitrage alleen. Ik heb begrip voor wat die mensen moeten doen. Al heb ik ook momenten in de play-offs gehad dat ik vloekte. Maar hun job is wat vergelijkbaar met die van een doelman. Je kan 1000 goeie dingen doen en 1 of 2 vergissingen, maar dat ziet niemand. Iedereen focust op de fouten, maar een scheidsrechter die 999 goede beslissingen neemt tijdens een match heeft toch nog een goeie match gefloten. Kijk, op Brugge wist ik dat Vadis buitenspel stond bij zijn doelpunt, maar de scheidsrechter zei me dat hij het niet wist. Ik kan dat begrijpen. Iedereen is menselijk en maakt fouten."

Heb je op een gegeven moment gedacht: de titel is weg?

"Nee, omdat de rest ook punten liet liggen en dat het telkens in ons voordeel was. Elke keer iemand het verschil kon maken, deden ze het niet. En dat gaf ons moed."

Die wedstrijd tegen Standard. Dat was iets aparts nee?

"Die geef ik nog altijd aan onze supporters. Ik speel hier nu zeven jaar en ik heb het nog nooit meegemaakt dat de ambiance er zo in zat. Ik heb mijn beste opwarming ooit gehad. Die DJ op de achtergrond, de supporters die daar helemaal in mee gingen, de gezangen,... Dat is iets om te herhalen. En ik zeg het je: die match hadden we 1000 keer mogen spelen en altijd gewonnen. De motivatie was enorm. We mochten nog zes keer verloren hebben daarvoor!"

Was je ook bezorgd om je defensie die toch ook wat steken liet vallen?

"Ik had eerlijk gezegd meer zorgen over de aanval dan over de verdediging. Er waren kleine foutjes defensief, maar dat kan gebeuren. Als je bijvoorbeeld de match van Cheikhou tegen Brugge thuis vergelijkt met die van tegen Standard... Dan zag je dat de echte Cheikhou er weer stond. Maar ja, iedereen speelt wel eens een slechte wedstrijd."

Er was ook de discussie of de verdediging te hoog of te laag stond.

"Te hoog! Kijk, wij alleen willen voetballen, behalve misschien Lokeren. De rest wacht af en rekent op de tegenaanval tegen ons. De coach zegt altijd voorzichtig te zijn, maar de orders worden niet altijd even goed nageleefd. We pakten te veel goals op tegenaanval."

Soms hoor je ook dat de fysiek niet goed genoeg is. Dat er te veel gespeeld wordt op training.

"Bullshit! Als de match tegen Club hier thuis tien minuten langer geduurd had, waren we er met tien man nog over gegaan. Zelfs in Zulte Waregem bleven we gaan. Die mannen zaten dood na de wedstrijd gaven ze zelf toe. Dat is het probleem niet. Wij hebben altijd op technisch niveau het verschil kunnen maken en dat ontbrak wat de laatste weken. Onze aanvallers kregen niet genoeg ballen om het verschil te kunnen maken."

Suarez zit wel bijna weer aan zijn top.

"De inbreng van Mati doet ons deugd, al zit hij nog niet aan 100%. Met Suarez hebben we iemand die iets brengt wat we misten. Dieu haakt veel af en met Mati heb je iemand die slim beweegt en de diepte opzoekt. Het is een beetje zoals Standard speelt met zijn twee spitsen. Eén haakt af en de andere duikt in de rug van de verdediging."

Nu nog drie zware matchen?

"Genk wordt weer een sleutelmatch. Er blijven nog negen dagen over. Wat is dat in een mensenleven? We gaan negen dagen alles geven. Volgens mij wordt de mentaal en fysiek sterkste kampioen. Maar ik herhaal: de druk ligt enkel bij ons."

Jij speelt weer een sterk seizoen. Het moment voor een transfer?

"We zullen zien na het seizoen. Dan spreek ik met mijn manager en met de directie. Nu is niet het moment om er over te praten. Ik heb nog een contract 2017 en voel me hier supergoed. Als ik soms spelers hoor die naar het buitenlang gingen en in een land zitten waar er niets te beleven valt. Dat mogen ze hebben. Voor mij is geld belangrijk als middel voor een bepaalde manier van leven, maar het geluk van mijn gezin en van mezelf staat voorop."

Je bent wel niet meer categoriek dat je niet vertrekt?

"Ik speel niet voor een transfer. Er zijn spelers die verkondigen dat ze aan het einde van het seizoen vertrekken, maar stel dat je tien slechte matchen speelt op het einde, wie wil je dan nog? Dat is niet mijn stijl. Ik begrijp spelers zoals Cheikhou wel. Als er een goed bod komt uit de Premier League, de competitie van zijn dromen, dan moet hij vertrekken."

Je wordt er binnen 14 dagen wel 30. Is het nu niet het moment?

"Het enige wat ik denk is dat ik dichter bij het einde sta dan bij het begin. (lacht) Als ik hier mijn carrière moet afsluiten, zal dat met plezier zijn. Het is leuk te horen dat ik mijn aan mijn beste niveau zit, maar ik hoop van niet. Dat zou willen zeggen dat ik volgend seizoen minder ga zijn. (lacht) Ik heb twee jaar verloren met die zware blessure en ik hoop nog enkele mooie jaren te hebben."

Het is een speciaal beroep nietwaar?

"Maar eens je gewoon bent aan de opofferingen is doelman de mooiste job ter wereld. Al zou ik het nooit aan mijn kinderen aanraden. Kijk, ik heb de situatie met Daniel (Zitka) gehad. Ik was geblesseerd en Daniel speelde het beste seizoen uit zijn carrière. Dan zit je op de bank. Er is maar één plaats in doel en of je in de ploeg geraakt hangt altijd af van schorsingen of blessures. Hadden we nu al van Courtois gehoord als Köteles niet geblesseerd was geraakt dat kampioenenjaar van Genk?"

Jij staat met vier gele kaarten achter je naam. Denk je daar aan?

"(zucht) Liever niet. Het is dom van een doelman om vier gele kaarten te hebben, maar soms waren ze ook onrechtvaardig. De meeste kreeg ik door anderen te verdedigen. Maar als het moet, zal ik die vijfde pakken. Als er bij 1-0 iemand doorkomt, pak ik ook rood. Als het moet, danmoet het."

Als het goed afloopt, kan het je vijfde titel worden met Anderlecht.

"Wow. Dat was ik al helemaal vergeten. We zijn natuurlijk nog geen kampioen, maar het zou een leuke statistiek zijn."

Wat als het straks aankomt op een penalty?

"Dan trap ik hem zeker niet anders worden we nooit kampioen (schaterlach)."

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Play-off 1

Play-off 2

Nieuwste reacties