Alderweireld over zijn niveau, zijn kinderen en zijn transfer: "Ik was het voetbalplezier wat kwijt bij Tottenham"

Toby, hoe is het ginder?

"Wel, ik ben er eigenlijk nog niet veel geweest, want onze voorbereiding was daar niet. Maar het niveau is veel hoger dan ik verwachtte. De club is enorm ambitieus. Ze zijn daar heel serieus bezig sinds ze het WK mogen organiseren. Ze proberen de beste mensen naar daar te halen en het gaat er ook vrij Europees aan toe. Het is een avontuur dat ik heel moeilijk kon weigeren. Ook financieel, daar moet ik niet over liegen."

Vreesde je voor je plaats bij de nationale ploeg?

"Nee, eigenlijk niet. Als ik 23 was geweest, dan was het misschien een andere situatie. Ik weet wat er nodig is om een superprof te zijn. Ik weet wat ik moet doen om mijn niveau te halen. Ik moet bewijzen dat ik mijn plek verdien, maar ik heb nog steeds vertrouwen in mezelf en mijn kwaliteiten. Ik heb alles uit mijn carrière gehaald. Ik voel dit niet aan als een stap terug."

Je had waarschijnlijk nog andere keuzes. Waarom dan Al-Duhal?

"Goh, het was vrij snel rond en dat gaf me wel vertrouwen. Je weet dat als het aansleept, het niet is dat ze je echt willen. En het belangrijkste: ik moet veel minder reizen. Bij Tottenham waren we soms vijf-zes dagen van huis. Ik ga mijn familie juist meer zien."

Dat is belangrijk voor een familieman zoals jij?

"Ja, ik heb twee kinderen en ik zag ze bijna nooit. Hier ga ik ze veel meer zien, want alle matchen worden in Doha gespeeld. Ik miste te veel van hun opvoeding. Mijn dochter wordt deze week drie en die begint dat toch te beseffen. Het gaat heel snel en dat wil ik niet missen. Daardoor ga ik weer met plezier trainen. En dat was daarvoor toch een stuk minder."

Was je je voetbalplezier dan kwijt?

"Pfff, eigenlijk wel een beetje. Die zak elke keer oppakken om te gaan trainen werd een opdracht. Dat wilde ik niet meer."

En je niveau ga je behouden?

"Hier is over nagedacht hé. Is er een gym in ons gebouw? Hoe wil de trainer spelen? Daar zijn telefoontjes over gedaan. Als ik me hier meld, zal ik er klaar voor zijn. Net als de laatste tien jaar. Ik ben ook geen 40 hé. Ik voel me fit en goed. Ik zal misschien iets minder spelen en daardoor frisser zijn om er op de grote momenten te staan. Ik wil er staan bij de nationale ploeg en geen blok aan het been worden. Ja, ik heb ook gesproken met Antwerp, maar alle factoren klopten niet. Of ik ooit naar Antwerpen terugkom? Daar ga ik me nu niet over uitspreken."

Zie jij de jonge garde als concurrenten of jongens die je moet helpen?

"Beide. Het is aan hen om concurrenten van mij te worden en aan mij om hen te helpen. Tegen Portugal was toch het bewijs dat de oude rotten toch nog een hoog niveau halen. Zij moeten het beste in ons bovenhalen en ons uiteindelijk uit de ploeg spelen."