Analyse Van kampioen tot degradant in amper zeven jaar tijd: wat liep er fout bij Leicester City? En zien we volgend seizoen een Belg in de Championship?

Hendrik Van Wonterghem
| 7 reacties
Van kampioen tot degradant in amper zeven jaar tijd: wat liep er fout bij Leicester City? En zien we volgend seizoen een Belg in de Championship?

Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!

Met Wout Faes, Dennis Praet, Timothy Castagne en Youri Tielemans degradeerden er bij Leicester City het voorbije seizoen maar liefst vier Belgische spelers uit de Premier League. Wat liep er dit seizoen mis voor de Engelse kampioen van 2016?

In 2016 werd Leicester City nog kampioen van Engeland. Het verval kan zeven jaar later niet groter zijn. De Engelse club leek de laatste jaren uit te groeien tot een subtopper in de Premier League, maar kende een dramatisch seizoen en moest als achttiende de Premier League verlaten.

Van een degradatie in de Premier League kom je als club niet zomaar terug. Er staat Leicester volgend seizoen een inkomstenverlies van 50 tot 70% te wachten. De kans dat we de 'Foxes' snel terug zien in de Engelse hoogste voetbalklasse is dan ook bijzonder klein. Maar hoe is het zo ver kunnen komen voor Leicester?

The Leicester Model

Het is niet dat de club sinds het winnen van de Premier League in 2016 met tonnen geld heeft zitten gooien naar gevestigde waarden. De filosofie van Leicester: jonge spelers binnenhalen en hen langdurige, lucratieve contracten voorschotelen. Zo haalde de club Iheanacho en Maddison, intussen twee gevestigde waarden bij de club, voor een peulschil binnen (respectievelijk 20 en 30 miljoen euro). Youri Tielemans was met de som van 45 miljoen euro een 'dure' speler binnen de filosofie.

Tielemans kreeg bij Leicester een contract van maar liefst 140 duizend euro per week, Maddison een van 130 en Iheanacho een van 100. Jonge goedkope spelers verleiden met dure contracten, dat was deel van 'The Leicester Model'.

Corona trof iedereen, maar Leicester net iets meer

'The Leicester Model' werkte aanvankelijk goed. Een belangrijke speler per seizoen werd verkocht, en met de inkomsten werden voorzichtig omgesprongen. In de periode tussen 2016 en 2020 wist de club maar liefst 260 miljoen euro winst te maken op de verkoop van N'golo Kanté, Danny Drinkwater, Riyad Mahrez, Harry Maguire en Ben Chilwell.

Maar in 2020 sloeg het noodlot toe. Corona trof alle Premier League-clubs, maar Leicester City toch net iets meer. De club is namelijk in handen van King Power, een een Thaise reisretailgroep. Tourisme was een van de sectoren die het meest geraakt werd door corona, en King Power zag zijn omzet tussen 2019 en 2021 van 2,7 miljard euro dalen naar 500 miljoen euro. Dat heeft tot op de dag van vandaag zijn sporen nagelaten.

Faes Wout
© photonews

Twee seizoenen geleden kon Leicester zich met een achtste plek nog handhaven, maar het voorbije seizoen was de vrije val ingezet. Jaar na jaar verlaten sleutelspelers het schip (denk aan Ayozé Perez en Kasper Schmeichel) zonder dat de club daarvoor echte vervangers in huis kan halen. Dat betaalde de club nu cash.

Dat probleem zal alleen maar erger worden nu. Youri Tielemans verlaat Leicester City sowieso al voor Aston Villa, en ook van Timothy Castagne, die in de belangstelling staat van Arsenal en Juventus, wordt verwacht dat hij niet mee degradeert naar de Championship. James Maddison zou dan weer kunnen verkassen naar Tottenham.

Wout Faes zit echter in een lastiger parket. De verdediger arriveerde pas vorige zomer in het King Power Stadium en verbond zijn lot tot 2027 aan de club. Een alternatief vinden wordt niet evident.

Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Premier League

Nieuwste reacties