Poule F: Twee groten, twee kleintjes

Real Madrid

Vorig seizoen

Afgelopen seizoen liep het zeker niet altijd even lekker voor Real. Na zes speeldagen stond de Koninklijke in de Primera Division slechts op een elfde plaats. Tegen aartsrivaal Barcelona werd op de 12e speeldag met duidelijke 3-0-cijfers verloren. Daarna liep het beter voor de Galacticos, maar de achterstand op Barcelona die Real al vroeg in het seizoen opgelopen had, kon het niet meer goedmaken – ondanks 4-2-zege op eigen veld tegen de Catalanen.

In de Champions League presteerden de Madrilenen ontstellend zwak. Reeds op de eerste speeldag werd Real door Leverkusen met 3-0 naar huis gespeeld. Tegen Dynamo Kiev konden de Galacticos evenmin overtuigen. Uiteindelijk bracht de broodnodige uitzege tegen een reeds uitgeschakeld en gedemotiveerd AS Roma, dat voor een leeg stadion moest aantreden wegens het Frisk-schandaal, Madrid op de valreep naar de 1/8e finales. Daar was Juventus na verlengingen te sterk.

Transfers

De Koninklijke hield zich deze zomer aanvankelijk rustig op de transfermarkt. Met de Uruguayaanse verdedigers Pablo Garcia (Osasuna) en Diogo (River Plate) werden twee minder grote namen binnengehaald. Daarna ging Real – naar goeie gewoonte – op zoek naar aanvallende zwaargewichten. Zo werd de spits Julio Baptista van Sevilla FC overgenomen. De potige Braziliaan lijkt in Madrid echter eerder in het middenveld uitgespeeld te gaan worden. De meest opvallende transfer was uiteraard die van het Braziliaanse wonderkind Robinho, overgenomen van Santos. De transfer van de nieuwe Pele verliep echter allesbehalve vlot en mondde uit in een soap. Santos hield de transfer van zijn goudhaantje aanvankelijk zwaar tegen. Robinho werd er zelf depressief van en besloot de trainingen bij zijn club te staken. De jonge spits kon naar verluidt zelfs niet meer slapen van het hele gedoe. Uiteindelijk haalde 28 miljoen euro Santos over de streep. Of het 21-jarige talent bij de Spaanse topclub een basisplaats kan afdwingen, valt nog af te wachten. Tijdens zijn eerste invalbeurt in de competitie tegen Cadiz liet Robinho alleszins al meteen mooie dingen zien. Eerder deze week werd op de valreep nog voor defensieve versterking gezorgd. Sergio Ramos, de verdediger die al langer op het verlanglijstje van Florentino Perez stond, werd net voor het sluiten van de transfermarkt vastgelegd met het geld dat de Koninklijke voor Michael Owen kreeg.

Wat de uitgaande transfers betreft nam Inter Milaan een aantal spelers over van de Madrilenen. Met Luis Figo, die onder trainer Luxemburgo geen basisplaats meer had, vertrok de eerste galactico die werd aangekocht onder Florentino Perez. Hij volgde Santiago Solari en Walter Samuel, die eerder al naar de Milanese club waren vertrokken. Ook de transfer van Michael Owen, die er al lang zat aan te komen, werd uiteindelijk afgerond: de Engelsman vertrok vorige week naar Newcastle voor 25 miljoen, meer dan het dubbele van wat Real vorig jaar aan Liverpool betaalde voor Owen.

Kansen

Uiteraard geldt Real als topfavoriet in deze groep. Het zal dan alleszins vlotter moeten lopen dan tijdens de vorige editie, hoewel de ploeg dit jaar iets beter uitgebalanceerd lijkt. De Madrilenen zullen vooral taaie tegenstand van Lyon en Olympiakos moeten verwachten. Na twee opeenvolgende jaren zonder titel zou de honger bij het sterrenensemble echter opnieuw groot genoeg moeten zijn.

Typeploeg

Doelman: Casillas

Verdedigers: M. Salgado, I. Helguera, S. Ramos, R. Carlos

Middenvelders: Beckham, Zidane, Raul, Baptista

Aanvallers: Ronaldo, Robinho

Olympique Lyon

Vorig seizoen

Olympique Lyon werd vorig jaar met de vingers in de neus voor de vierde keer op rij landskampioen van Frankrijk. Les Lyonnais eindigden het seizoen met maar liefst twaalf punten voorsprong op Rijsel en zestien punten op Monaco.  In 38 wedstrijden werd 56 keer gescoord, twaalf goals daarvan stonden op naam van Juninho. Logisch dus dat Lyon topfavoriet is voor een nieuwe titel. Het zou trouwens nog maar de tweede keer in de geshiedenis van de Franse Ligue 1 zijn dat een club vijf titels op rij haalt. De enige ploeg die daar totnogtoe in slaagde was het Marseille van Bernard Tapie, van 1989 tot 1993.

Ook in de Champions League liep het lang erg goed. In een groep met Manchester Utd., Fenerbahce en Sparta Praag werd Lyon groepswinnaar. Uitschieter was de 5-0-zege tegen Sparta Praag. In de terugwedstrijd van de 1/8e finales vernederden de Fransen Werde Bremen met 7-2, nadat ze de heenwedstrijd in Duitsland al overtuigend met 0-3 gewonnen hadden. In de kwartfinales ging Lyon er echter verrassend en ongelukkig uit tegen PSV. Beide wedstrijden eindigden op 1-1, en PSV haalde het na strafschoppen. Een zware tegenslag voor Lyon, dat had gehoopt het huzarenstukje van Monaco een jaar eerder over te doen.

Transfers

De Franse kampioen slaagde er in om zowat de hele selectie bij elkaar te houden. Enkel Michael Essien was de enige noemenswaardige speler die de club verliet. Bovendien versterkte Lyon zich met Noors international John Carew en met voormalig Marseille-middenvelder Benoit Pederetti. Vorige week trok de kampioen ook nog Frederico Chaves Guedes of kortweg Fred aan. De topscorer van de Braziliaanse competitie kwam voor 15 miljoen over van Cruzeiro, meteen de op één na duurste transfer in de geschiedenis van de Franse club. De aanwerving van de Braziliaanse spits suggereert echter een spoedig vertrek van Sydney Govou naar Engeland. Tottenham is een van de geinteresseerde clubs. De meest opmerkelijke verandering binnen de club vond echter op de bank plaats: trainer Paul Le Guen maakte plaats voor ex-Liverpool-coach Gerard Houllier.

Kansen

Lyon presteerde vorig jaar al erg knap. Gezien de binnengehaalde versterkingen zou de ploeg dit jaar minstens even goed moeten doen. Op zijn minst een plaats in de 1/8e finales is een terechte ambitie. Real is waarschijnlijk te sterk, maar van de andere ploegen zou Lyon geen schrik mogen hebben.

Typeploeg

Doelman: Coupet

Verdedigers: Reveillere, Cris, Cacapa, Berthod

Middenvelders: Diarra, Pedretti, Juninho, Malouda

Aanvallers: Wiltord, Carew

Olympiacos

Vorig seizoen

Olympiacos haalde vorig seizoen nipt zijn 33e landstitel binnen. De ploeg uit de haven van Athene haalde het met één punt voorsprong op aartsrivaal Panathinaikos en met drie punten voorsprong op AEK, de derde ploeg uit Athene. Daarnaast haalde Olympiacos ook nog de beker binnen. In de Champions League deden de Grieken het ook zeker niet slecht. Olympiacos begon zijn CL-campagne met een gelijkspel in La Coruna en een thuiszege tegen Liverpool. Na een 2-1-nederlaag in Monaco nam de ploeg uit Pireus thuis met 1-0 wraak op de Fransen. Een 1-0-thuisoverwinning tegen Depor zorgde ervoor dat de Grieken op pole stonden voor de laatste speeldag. Ook tijdens die slotwedstrijd in Liverpool liep het aanvankelijk gesmeerd: Rivaldo scoorde na 27 minuten de openingstreffer, waardoor de Engelsen al drie keer moesten scoren. Ondanks de gelijkmaker van Sinama-Pongolle kort na de rust leken de Grieken vlot stand te gaan houden. Twee late doelpunten van Neil Mellor en Steven Gerrard kostten Olympiacos echter alsnog de kwalificatie voor de 1/8e finales.

Transfers

De overgang van Trond Sollied naar Olympiacos is ons allen natuurlijk meer dan bekend. De Noor verliet Brugge met slaande deuren en in ware soapstijl, en volgde in Pireus Dusan Bajevic op. Sollied moet voor een nieuwe Griekse titel zorgen, en hij moet de Griekse kampioen daarnaast ook verder brengen in de Champions League. Daarvoor werden een aantal versterkingen binnengehaald. Grieks International Mihalis Kapsis kwam over van Bordeaux. De flankspeler tekende in Pireus een contract van twee jaar. De meest besproken transfer was echter die van spits Michalis Konstantinou. De international verliet Panathinaikos om bij de aartsrivaal een contract van drie jaar te tekenen, iets wat de fans van Panathinaikos hem uiteraard nooit zullen vergeven. Ook werd met de Turk Erol Bulut een linksback binnengehaald. Bulut kwam over van Duitse tweedeklasser 1860 München. Verrassend nieuws was in ons land de overgang van Erwin Lemmens naar de Griekse kampioen. De Belg kwam over van Espanyol Barcelona, waar hij zijn plaats tussen de palen al geruime tijd verloren had aan de Kameroener Carlos Kameni. Bij Olympiakos lijkt Lemmens echter pas derde keuze te zijn, na de Griekse nummer één Antonios Nikopolidis en tweede doelman Kleopas Giannou. Een andere binnengehaalde speler die ons niet onbekend is: Yaya Touré. De Ivoriaanse middenvelder die na zijn vertrek in beveraan een jaar bij het Oekrainse Metallurg Donetsk aan de slag was, tekende in Griekenland een contract van drie jaar. Verdere versterkingen waren de Spanjaard Dani Garcia (Espanyol), rechterflankspeler Charilaos Pappas (Apollon kalamarias) en rechtsback Anastasios Kyriakos (Kallithea FC).

Kansen

De verwachtingen zijn hooggespannen bij de havenploeg. Trond Sollied weet dat de veeleisende fans grote resultaten van hem verwachten, en de kwalificatie voor de tweede ronde is daar één van. De Noor kon zich alleszins geen succesvoller debuut wensen: op de eerste speeldag van de Griekse competitie werd aartsrivaal Panathinaikos op eigen veld met 0-2 geklopt. De Griekse kampioen lijkt dus klaar om de strijd om de tweede plaats in deze groep aan te gaan.

Typeploeg

Doelman: Nikopolidis

Verdedigers: Kapsis,   Kostoulas, Schurrer

Middenvelders: Stoltidis, Touré, Djordjevic, Georgatos

Aanvallers: Rivaldo, Konstantinou, Babangida

Rosenborg

Vorig seizoen

Rosenborg werd vorig jaar voor de dertiende (!) opeenvolgende keer kampioen van Noorwegen. Toen werd echter al duidelijk dat de hegemonie van de ploeg uit Trondheim op haar einde loopt: Rosenborg eindigde met evenveel punten als Vålerenga – dat de Noorse kampioen op eigen veld trouwens een 1-4-rammeling gaf – en enkel een doelpunt van Frode Johnsen in de letterlijke slotseconden van het seizoen zorgde ervoor dat een weinig imponerend Rosenborg opnieuw mocht vieren.

In de Champions League liep het al volledig spaak. In een groep met Arsenal, PSV en Panathinaikos sprokkelde de Noorse kampioen amper twee puntjes. Op de laatste speeldag werd Rosenborg door Arsenal pijnlijk met 5-1 naar huis gespeeld. Trainer Ola By Rise trok zijn conclusies en stapte aan het eind van het seizoen op.

Transfers

De eerste wedstrijden van het nieuwe Noorse seizoen (dat loopt van april tot oktober) bevestigden al snel wat reeds na de wintertransferperiode gespeculeerd werd: dat Rosenborg geen antwoord had gevonden op het probleem dat de kern te afhankelijk is van de steeds ouder wordende sleutelspelers. De Noorse kampioen zag geen belangrijke namen vertrekken, maar degelijk ingekocht werd er ook niet: enkel de Finse verdediger Miika Koppinen (Tromsø), de jonge en onervaren spits Alexander Ødegaard (Sogndal) en de de veteraan Bjørn Tore Kvarme (Bastia) werden binnengehaald. Geen van hen slaagde er echt in om een basisplaats te veroveren. Tijdens het zomerluik – en na een dramatische eerste fase van het seizoen – werden nog twee Uruguayanen binnengehaald: middenvelder Sebastian Eguren (Wanderers) en verdediger Alejandro Lago (Felix). Ook zij konden voorlopig het tij niet doen keren.

Tegelijk zag Rosenborg tijdens de zomer twee sterkhouders vertrekken: verdediger en kapitein Erik Hoftun ruilde net als spits en mede-boegbeeld Harald Martin Brattbakk kampioen Rosenborg voor degradatiekandidaat Bodø/Glimt.

Kansen

Zeggen dat het momenteel voor geen meter loopt bij de ploeg uit Trondheim is nog zacht uitgedrukt. Van de 19 gespeelde wedstrijden in de Noorse Tippeligaen kon Rosenborg er amper zes winnen. De kampioen ging voorlopig maar liefst tien keer de boot in, met als uitschieter de 5-1-pandoering tegen Fredrikstad nog niet zo lang geleden. Rosenborg verloor zijn vier jongste competitiewedstrijden en steekt zowaar in degradatiegevaar. Niks lijkt de ploeg uit de crisis te kunnen halen: crisisberaad en een trainerwissel bleven voorlopig zonder resultaat. De Noorse topclub, die gezien de huidige vorm al blij mocht zijn dat ze zich ten koste van Steaua Boekarest kon kwalificeren voor de Champions League, lijkt dan ook een vogel voor de kat.

Typeploeg

Doelman: E. Johnsen

Verdedigers: Stensaas, Riseth, Basma, Dorsin

Middenvelders: Winsnes, Berg, Solli, Strand

Aanvallers: Helstad, F. Johnsen

Poule F

Real Madrid

Olymp. Lyon

Olympiacos

Rosenborg

Kansen

Real Madrid is uiteraard de grote favoriet voor groepszege en kwalificatie. De Spaanse topformatie begint versterkt en met grote honger naar eindelij nog eens een titel aan deze campagne. Voor het tweede ticket lijkt het een spannende strijd te gaan worden tussen Lyon en Olympiacos, met misschien een licht voordeel voor de Fransen gezien hun sterke prestaties vorig seizoen. Beide ploegen toonden tijdens dit – weliswaar nog prille – seizoen dat ze klaar zijn voor de dienst. Rosenborg, dat trouwens met Olympiacos-coach Trond Sollied en Lyon-spits John Carew twee oude bekenden tegenkomt, lijkt verre van in staat om mee te strijden voor de kwalificatie en zal zich hoofdzakelijk moeten concentreren op het vermijden van de degradatie in eigen land. Of kunnen de Noren, toch al jaren vaste klanten op het kampioenenbal, met enkele verrassingen uitpakken?

Onze pronostiek

1. Real Madrid
2. Olympique Lyon
3. Olympiacos
4. Rosenborg

 Door Nils Vanbellingen