Analyse Seizoensanalyse Cercle Brugge

Kristof Blomme
| 0 reacties
Seizoensanalyse Cercle Brugge
Foto: © SC

Volg Cercle Brugge nu via WhatsApp!

Vandaag nemen we het seizoen van Cercle Brugge onder de loep. Cercle  kende een zeer onregelmatig seizoen. Het eindigde uiteindelijk nog dertiende, nadat het de laatste twee wedstrijden won. Toch moest groen-zwart tot de voorlaatste speeldag knokken om zeker te zijn van het behoud.
 
Het seizoen begon dramatisch voor de Bruggelingen met een 1/18. Pas op de zevende speeldag werd de eerste overwinning geboekt. In het Jan Breydelstadion werd Germinal Beerschot geklopt met 3-0. Hoewel er de week nadien werd verloren bij Genk leek het van toen af de goede richting uit te gaan. Er werd immers een knappe 13/15 behaald. Op het Lisp werd Lierse onder andere van de mat geveegd, 0-4. Daarna werd opnieuw drie keer verloren, één keer gewonnen en één keer gelijk gespeeld. Dat leidde tot een terechte elfde plaats aan de winterstop. Tijdens de winterpauze won Cercle de Flanders Soccer Cup en leek het klaar voor een goede terugronde. De eerste match van het nieuwe jaar liet alvast het beste verhopen. Bij Anderlecht speelde groen-zwart immers 2-2 gelijk, na een prachtige goal Meyssen. Daarna ging het echter helemaal fout. In de volgende negen partijen werden slechts vijf punten gepakt. Bij Standard en Moeskroen werden bovendien catastrofale nederlagen geleden, respectievelijk 7-1 en 6-0. Cercle sleepte zich naar het einde van de competitie en kon zich uiteindelijk pas op de voorlaatste speeldag mathematisch redden. Het competitieslot kon uiteindelijk toch nog wat opgefleurd worden met een 6/6. Hierdoor verzekerde groen-zwart zich nog van de dertiende plaats in het klassement.
 
Ondanks de matige terugronde kenden enkele spelers toch een meer dan behoorlijk seizoen. Pivaljevic, die beter was in de heenronde, blijft dankzij zijn ervaring een zeer belangrijke schakel in het geheel. Een Pivaljevic in vorm doet de ploeg sowieso beter spelen. Ook Grondin liet zich geregeld positief opmerken als een beenharde, maar nuttige stofzuiger op het middenveld. Dat leverde interesse op vanuit Engeland en Duitsland. Ten derde speelde ook de jonge Stijn de Smet een meer dan behoorlijk seizoen. Met de progressiemarge die hij nog heeft ziet zijn toekomst er goed uit. Net als elk seizoen mochten ook deze keer weer heel wat spelers uit de jeugdopleiding opdraven. Boi, De Smet, Viane, Masureel, Vandenbussche, Dantschotter en Feys mochten allemaal opdraven. Verder steeg ook het toeschouwersaantal met 20% naar 5150 gemiddeld. Bij dat laatste moeten we wel aanstippen, dat zoals bij zoveel ploegen, heel wat tickets gratis werden weggegeven. Bovendien stuwt ook de derby tegen Club het cijfer de hoogte in. Toch is het een geruststellende tendens.
 
Het was echter niet allemaal rozengeur en maneschijn. Doelman Vandendriessche bracht niet wat je ervan zou mogen verwachten. Harald Meyssen ging onderhandelen met Lierse vlak voor de degradatietopper tussen beide clubs en werd hierop prompt niet meer in de kern opgenomen. Voor de match tegen Germinal Beerschot blunderde ploegafgevaardigde Maene. Hij vergat Pinas op het scheidsrechtersblad te zetten, terwijl die toch op het veld verscheen. Logisch gevolg was een 5-0 nederlaag, hoewel Cercle hiertegen in evocatie ging. Door deze flater dreigde de ploeg, in volle degradatiestrijd, wel een belangrijk punt te verliezen. De langdurige blessures van Viane en Svetlicic hebben tenslotte ook een grote weerslag gehad op de ploeg. De kern is niet breed genoeg om het verlies van enkele steunpilaren op te vangen.  
 
Qua transfers was het dit seizoen niet veel soeps. Zoals al gezegd viel de ervaren Vandendriessche geregeld door de mand. Brian Pinas deed het soms niet onaardig, maar kon geen lijn in z’n prestaties krijgen. In de terugronde belandde hij dan ook, meer dan hem lief was, op de bank. Ook Vit Valenta was geen succes. De gedoodverfde vervanger van Meyssen moest voortdurend met het B-elftal opdraven. Volgend seizoen wordt hij mogelijk uitgeleend. Luke Jones, een Engelse huurling, keerde al vlug terug naar Blackburn wegens heimwee. In januari werden nog drie spelers binnengehaald. Anthony Portier van Oostende moest Denis Viane komen vervangen. Overtuigend was het ook allemaal niet. Hij krijgt wel nog het voordeel van de twijfel. Muhamadu, die overkwam uit Nederland, zal wel talent hebben, maar ook hij kon zijn stempel niet drukken. Tenslotte was er Barker, die heel vlug terugkeerde naar Blackburn. De samenwerking met de Engelse club lijkt geen succes te zijn. Voor volgend seizoen werd met Tom de Sutter al een nieuwe spits vastgelegd. De lange aanvaller komt over van derdeklasser Torhout.  
 
Cercle speelde globaal gezien een grijs seizoen. Het moet oppassen dat het niet verder afglijdt. Buiten het gelijkspel op Anderlecht en de 0-4 overwinning op het Lisp waren er weinig uitschieters. Bovendien heeft groen-zwart, voor het tweede jaar op rij, de slechtste verdediging in de hoogste klasse. Volgend seizoen moet de negatieve lijn doorbroken worden en daarvoor zal vers bloed nodig zijn, in alle linies. [TH]
Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

Jupiler Pro League

 Europa Play-offs - Finale
KRC Genk KRC Genk 0-1 KAA Gent KAA Gent

Nieuwste reacties