Analyse Seizoensanalyse Union St Gillis

Joeri De Ren
| 0 reacties
Seizoensanalyse Union St Gillis
Foto: © SC

Union is een club met rijke geschiedenis. Opgericht in 1897 en vereerd met stamnummer 10 was deze club voor de 2e Wereldoorlog een vaste titelpretendent in eerste nationale. Het wist het kampioenschap ook 11 keer als winnaar af te sluiten en het won 2 bekers. Nadien volgde langzaam een neerwaartse beweging met een laatste glorieperiode eind jaren ’50 en begin jaren ’60. Zo wonnen ze onder andere duels in de voorloper van de Uefa Cup tegen AS Roma, Marseille en Zagreb. Nadien gleed de club weg tot in derde klasse voornamelijk.
 
Ondertussen begonnen ze dit seizoen met het etiket van degradatiekandidaat.  De kern bevatte weinig echt ronkende namen en Union trok vooral een mix aan van beloften van clubs uit eerste klasse en spelers uit derde en vierde nationale. Ook een aantal onbekende Fransen werden geronseld.  Bij de vertrekkers waren de belangrijkste namen Capilla en Ode Thompson.  Eén man viel dit jaar het meest op en dit was de Syriër Sanah Malki. De 21-jarige spits was voor de winterstop verantwoordelijk voor meer dan 1/3 van de doelpunten.  
 
Zoals gezegd geloofde niemand in hen aan de vooravond van het seizoen 2005-2006.  Ook in onze voorbeschouwing op VK bestempelden we de club als degradatiekandidaat.  En deze voorspelling kwam op een haar na uit.  De club strompelde doorheen de competitie en bleef elke week onderaan bengelen.  De enige ruime zeges die geboekt werden waren die tegen SK Deinze.  Thuis werd met 5-1 gewonnen en uit met 0-4.  Op de slotdag zorgde de club wel nog voor sensatie door KV Kortrijk op een gelijkspel te houden en alzo de toegang tot de eindronde te ontzeggen. 
 
De eerste ronde werd als 15e afgesloten.  De ploeg leek maar niet op dreef te komen en vooral sloeg ze er niet in de sleutel op de deur te houden achteraan.  De kentering kwam er op de elfde speeldag toen er tegen SK Deinze diende gespeeld te worden.  Dit leidde een sterke remonte in.  Ze wonnen van Deinze, Ronse, Dessel, Antwerp en speelden gelijk tegen KVK, Hamme, Mechelen en OHL... Somigen begonnen al te dromen van een eindrondeticket tot de motor sputterde, het gelijkspel een constante begon te worden en dan Waasland op bezoek kwam en de ploeg inpakte met een 1-5.  Union kende toch zijn beste en sterkste periode in de tweede periode met een 7e plek tot gevolg.  In de laatste ronde daalden ze wederom af tot de laagste regionen van de rangschiking.  De derde periode sloten ze af als 15e, dezelfde positie als diegene die ze bekleedden in het eindklassement. 

Velen vragen zich af of Union verder had kunnen raken in de tweede periode indien ze Malki niet hadden zien vertrekken naar Roeselaere in januari.  De sterke spits was de draaischijf van de ploeg en maakte op zijn eentje de aanvalslinie uit.  Het wegvallen van de aanvaller bleek een aderlating die bijna fataal afliep.  De vervanger van Malki – zijnde Madiokoka – kreeg door blessure weinig kans om zijn kunnen te tonen.   
 
Naar volgend jaar toe wordt van Union niet veel meer verwacht dan dit jaar.  Middenmotor lijkt het hoogst haalbare gezien het beperkte budget.  De weg terug naar de elite lijkt nog lang. 
Corrigeer
Fout gevonden in bovenstaand artikel? Meld het hier!

Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief

Meer nieuws

Meer nieuws

Populairste artikels

2e klasse

Nieuwste reacties