Supporters met traditie: 'Genk en z'n supporters'

In deze nieuwe editie van ’supporters met traditie’ bekijken we deze week Racing Genk, titelpretendent bij uitstek. Samen met Anderlecht zijn ze, met nog twee speeldagen te gaan, in een hevige titelstrijd verwikkeld. Genk wordt hierin wekelijks gesteund door een publiek van om en bij de 20.000 supporters, supporters die Italiaans getint zijn met een passionele liefde voor de club. Het online blad Man-oeuvre.be startte met een nieuwe reeks waarin we iedere week op zoek gaan naar de supporterslegioenen met de rijkste traditie. Vorige weken namen we AA Gent, Club Brugge, Cercle en de mannen van Malinwa onder de loep. Volgende weken volgen Anderlecht en Standard, maar ook ploegen zoals KVSK United (het vroegere Lommel) en Antwerp komen onder andere aan de beurt.

 

Genk is een van de topclubs in België. De club ontstond uit een fusie van Thor Waterschei en Winterslag. De laatste jaren wisselden de Limburgers prachtige resultaten af met zwakke seizoenen. Racing probeert de aansluiting met de top nu voorgoed te vinden. Het Fenixstadion is een voetbaltempel, met Belgisch beste jeugdcentrum en een commercieel goed systeem. Vanaf volgend seizoen wordt het Fenixstadion omgedoopt tot de Cristal Arena. Brouwerij Alken Maes sponsort die naam, wat meteen een primeur is in België. Genk staat bekend als Limburgse familieclub met een zeer trouwe supportersschare.

 

KRC Genk draagt het stamnummer van Winterslag (322) en daarmee ‘erfde’ Racing het palmares van Winterslag. Het palmares van de voorloper van Racing stelt niets voor, behalve een Europese campagne in het begin van de jaren ’80. Het Noorse Bryne en het Engelse Arsenal gingen voor de bijl. De droom spatte uiteen in de achtste finales tegen het Schotse Dundee United. Het palmares van Waterschei daarentegen oogt iets beter, maar telt officieel niet meer mee. De twee bekers staan tot op vandaag nog steeds op de naam van Thor. Waterschei speelde ook in het begin van de jaren ‘80 Europees voetbal, met als uitschieter het bereiken van de halve finales in het seizoen 1982-1983, toen versloeg het onder andere Paris SG. Het avontuur eindigde net als voor Winterslag tegen een Schots team: Aberdeen FC.

 

De meeste successen beleefde de stad Genk nadat de fusie al gerealiseerd was. Een tiental jaar geleden promoveerde Racing en niet veel later speelde het twee keer kampioen (1999 en 2002). Eerst met het duo Oulare-Strupar en enkele jaren later met het spitsenduo Sonck-Dagano. Vijf jaar later staat Genk nog steeds goed in het klassement, maar nu met werkersvoetbal en een vleugje talent. KRC Genk won tussen de titels door ook twee maal de beker (1998 en 2000). Europees ging het voor Racing Genk niet altijd even goed. In het seizoen 1998-1999 bereikte Genk slechts de tweede ronde van de UEFA Cup, en een jaar later ging KRC Genk er zelfs uit in de 2e voorronde van de Champions League. Het bescheiden Sloveense Maribor Taetanic was de betere van blauw-wit. In het seizoen 2000-2001 strandden de Limburgers net als twee jaar eerder in de tweede ronde van de UEFA Cup.

 

De strafste stoot van Racing was het bereiken van de groepsfase van de Champions League. In de voorronde werd het sterke Sparta Praag uitgeschakeld en in de poulefase sprokkelden de Genkenaars vier punten in een groep met Real Madrid, AEK Athene en AS Roma. In het seizoen 2003-2004 eindigde Genk onder Rene Vandereycken derde samen met Standard, na een minder seizoen. Genk kwalificeerde zich na testwedstrijden (0-2 en 3-0) tegen de Luikenaars en mochten aantreden in de UEFA Cup. De ontnuchtering was enkele maanden later dan ook enorm groot toen bleek dat Genk niet kon winnen van Litex Lovech uit Bulgarije. Dit seizoen kwalificeerde Genk zich al zeker voor de voorrondes van de Champions League, wat een succes is na de kritiek die coach Broos kreeg in de voorbereiding.

 

Jean Aerts is een Limburger en Genk-supporter in hart en nieren. “Het is hier elke week feest. Als we spelen tegen Beveren of Anderlecht, de beleving is hier altijd hetzelfde. Dat heeft waarschijnlijk te maken met onze Italianen die hier alomtegenwoordig zijn. Vuurwerk en vlaggen (zelfs de verboden bandieri’s) zijn hier tweewekelijks van de partij.” Hij hoopt om de groepsfase van de CL te halen. “Zo kunnen we ons spetterende publiek voor de tweede keer in de geschiedenis van de club voorstellen aan Europa. In België zijn we al berucht, maar ook in Europa willen we net als Anderlecht, Brugge en Standard naam en faam verwerven. Sportief maar ook qua sfeer.”

Auteur: Dries Dawyndt