Analyse Winnaars en verliezers

Na een bloedstollende laatste speeldag zijn alle verdichten in het calcio gevallen. Tijd voor een overzicht:

1. De Winnaars

Inter is de verdiende kampioen: met 30 overwinningen op 38 speeldagen en een totaal van 97 punten, met een voorsprong van 22 punten op nummer 2, bestaat daar weinig twijfel over. De ploeg van Mancini (foto) kwam moeizaam op gang, maar eens op dreef was er geen houden meer aan. Vanaf januari konden de Nerazzurri eigenlijk al uitbollen. In de Champions League ging het echter mis: in de 1/8e finale ging Inter er al uit en de wedstrijd in Valencia eindigde dan nog op een waar slagveld, met zware schorsingen tot gevolg. Ook in de Coppa Italia werd de kersverse kampioen vernederd door AS Roma: de Romeinen smeerden de Milanezen een ongeziene 6-2 nederlaag aan in de heenwedstrijd. Toch beschouwen ze bij Inter het seizoen als geslaagd: de Scudetto eindelijk nog eens op het veld binnenhalen was de prioriteit.

Francesco Totti leidde zijn Roma naar de kwartfinale van de Champions League (waar de Romeinen wel een pandoering kregen van manchester United), naar de tweede stek in het kampioenschap en naar bekerwinst. Persoonlijk werd het ook een voltreffer, want 'Il Capitano' werd 'Capocannoniere' met 26 doelpunten. De Gouden Schoen, voor de beste schutter in Europa, kan hem ook nauwelijks nog ontsnappen, of Ruud Van Nistelrooy zou nog roet in het eten moeten gooien. Zonder de opdrachten voor de nationale ploeg kon Totti zich helemaal op Roma concentreren, waardoro hij een van zijn beste seizoenen speelde.

AC Milan kende een desastreuze eerste ronde. De Rossoneri startten uiteindelijk toch in de Serie A, maar met 8 minpunten. Die leken ze vlug op te halen, maar al vlug stokte de motor en Milan zakte helemaal weg, met een bedroevend spelpeil en nauwelijks punten. Beide derby's gingen ook verloren. De ervaren groep herpakte zich na de winter en klom nog naar een vierde plaats in de Serie A. Bovendien pakten de Rossoneri voor de zevende keer in hun bestaan de 'Coppa dei Campioni'. De manier waarop Manchester United werd weggeveegd in de halve finale, was adembenemend. Ancelotti's keurtroep toonde dat ze bijlange nog niet versleten is.

Lazio, Fiorentina en Reggina kunnen ook met een tevreden gevoel de zomer in. Lazio startte uiteindelijk slechts met -3 maar haalde de voorondes van de Champions League: lang niet slecht voor een ploeg die enkele jaren terug op sterven na dood was. Fiorentina moest met liefst 15 strafpunten aan de competitie beginnen. Toch deden de Viola op een bepaald moment zelfs mee voor de eerste vier plaatsen. Uiteindelijk kwamen ze daarvoor net te kort, maar de UEFA Cup is een mooie troostprijs en volgend seizoen kan op gelijke voet met de rest worden gestart. Fiorentina zal een gevaarlijke outsider zijn, al verlaat Luca Toni zo goed als zeker de club. Reggina was ook een gedupeerde van Calciopoli. Met -11 leken de Amaranto een vogel voor de kat. Dankzij ontdekking Bianchi (foto) en een herboren Amoruso kwam de ploeg ijzersterk terug. Het behoud hing aan een zijden draadje tot op de slotspeeldag, maar Reggina wist zich te redden.


2. De verliezers

Dat Messina en Ascoli degraderen is niet echt een verrassing, maar de degradatie van Chievo is dat wel. Door Calciopoli mocht de ploeg in de voorrondes van de Champions League starten, maar daar was Levski Sofia te sterk. Ook in de UEFA Cup duurde het avontuur van de Gialloblu slechts 1 ronde. In de competitie viel alles aanvankelijk nog mee, maar gaandeweg zakte de ploeg steeds verder weg. Wondercoach Del Neri werd teruggehaald, maar na een korte opleving bleek ook hij machteloos. Vóór de laatste speeldag stond Chievo nog 14e, maar door de resultaten van de andere degradatiekandidaten vielen de 'Vliegende Ezels' alsnog af. Chievo speelde 6 seizoen in de Serie A, waarbij vooral het eerste seizoen onvergetelijk was: de gedoodverfde degradatiekandidaat leidde de Serie A 6 opeenvolgende weken om het seizoen op een knappe 5e plaats af te sluiten.

Palermo begon het seizoen in overdrive. De Rosaneri hadden zich geroerd op de transfermarkt en onder leiding van de ervaren coach Guidolin speelde Palermo de tegenstand in de vernieling, zowel in de Serie A als in Europa. Toen spits Amauri (foto) met een zware blessure uitviel, stortte de ploeg als een kaartenhuisje ineen. Palermo leidde tot de 12e speeldag de dans, en stond op een gegeven moment bijna 20 punten voor op nummer 5 in het klassement: een plaats in de Champions League kon de ploeg niet meer ontsnappen. Toch ging het dus nog fout: Palermo won nauwelijks nog een wedstrijd en strandde op de 5e plaats, tot afgrijzen van voorzitter Zamparini, die Guidolin liet blijven, toch ontsloeg en weer terughaalde.

De FIGC, de Italiaanse voetbalbond greep naast de organisatie voor EURO 2012. Onverwacht voor de bond zelf, iets minder voor de omstaanders. Italië werd dit jaar opnieuw geteisterd door supportersgeweld, met de dode bij rellen na Catania - Palermo als triest dieptepunt. Grote maatregelen werden aangekondigd, maar uiteindelijk is er weinig gebeurd. Enkele stadions werden voor een of meer weken gesloten (voor publiek) en kleine beveiligingswerken werden uitgevoerd. Een grote hervorming dringt zich echter al een tijdje op.