Analyse Standard: Aad De Mos had gelijk

Het hoofdstuk Ron Jans

"Wie? Ron Jans, zegt u? Is dat een spits?" De gefronste wenkbrauwen van een Standard-fan bij die vraag  sprak boekdelen. Ron Jans kwam uit het hoge Noorden van Nederland, op voorspraak van voorzitter Roland Duchâtelet. De doorsnee fan in Luik had van de man nog nooit gehoord. Maar Duchâtelet geloofde in de Hollandse aanpak en gaf Jans een kans. Ondanks de waarschuwing van Aad De Mos, ooit zelf even trainer bij Standard: "Ik geef Ron Jans 10 procent kans", zei hij. Dat bleken profetische woorden. Dat de Nederland aanpak niet altijd even goed werkt bij Standard, weet ook Johan Boskamp. En dat had eigenlijk ook Roland Duchâtelet kunnen en misschien wel moeten weten. De resultaten bleven uit en Jans wist ook met zijn verdienstelijke poging om Frans te spreken (of iets dat er toch op moest lijken) de harten van de fans niet te stelen. Die verwachten nu eenmaal resultaten. Op 22 oktober kwam er een einde aan het kortstondige avontuur van Jans bij Standard.

Het hoofdstuk fans en vuurpijlen

Standard zakte steeds verder weg in het klassement. De fans richtten hun (vuur)pijlen vooral aan het adres van het bestuur en Roland Duchâtelet. Ze verweten het nieuwe bestuur de club niet goed te leiden. De onvrede bereikte een hoogtepunt in de klassieker tegen Anderlecht. De wedstrijd moest meerdere keren worden stilgelegd vanwege vuurpijlen op het veld. De Anderlecht-spelers, die op dat moment 0-1 voor stonden, waren er behoorlijk van onder de indruk. Standard boog de achterstand nog om, waardoor de doodstrijd van Jans nog even gerekt werd. Maar bovenal kreeg Standard slechts een voorwaardelijke straf voor die incidenten. Daar mag de club absoluut niet over mopperen.

Het hoofdstuk Mircea Rednic

Mircea Rednic, ooit zelf speler van Standard, moest orde op zaken stellen. Geen makkelijke opdracht, want de club was verdeeld. Bovendien was de eerste wedstrijd van Rednic uit bij het nog ongeslagen Racing Genk. Van verdeeldheid of laksheid was evenwel niets meer te merken. In enkele dagen tijd had Rednic er een hecht blok van gemaakt. De meegereisde supporters stonden weer als één man achter hun team en Genk werd onder de voet gelopen. Resultaat: 0-2. Wat volgde, was een behoorlijk sterke reeks met een uiteindelijke vijfde plaats aan het eind van 2012. Rednic dringt voor 2013 sterk aan op versterking. Het bestuur heeft daar tot dusver geen oren naar.

De mening van Tom Boudeweel:

"Standard speelt ook een raar seizoen. Ik had het wel voor Ron Jans. Hij had een bepaalde openheid, maar dat klikte blijkbaar niet. Wat ik bizar vind is dat in de voetsporen van Bölöni ook Mirca Rednic wel succes heeft. Een man die toch het keurslijf aanhaalt. Hebben de spelers dat dan echt nodig? Want Jans liet ze wat meer vrij. Ik denk het wel. Dat er nu spelers natrappen dat de conditie niet goed was onder Jans, dat begrijp ik niet. Dat ze dat dan zelf aangeven. Maar het belangrijkste bij Standard is dat ze defensieve stabiliteit gevonden hebben. Met Ciman en de terugkeer van Kanu, maar ook door Van Damme een rij achteruit te trekken. En ook in mindere mate Goreux, van wie ik nog altijd vind dat hij iets te licht is. Maar als je weinig doelpunten tegenkrijgt, draai je automatisch bovenaan mee. De topzes ligt nu ook al vast."