Interview Voetbalkrant sprak met Jim Blair

 

 

 

 

 

“Wel, ik groeide op in een dorpje vlakbij Glasgow in Schotland.  Al vroeg ben ik er beginnen voetballen.  Dat was bij St. Mirren, een middelgrote Schotse club.  Al snel volgde er een transfer naar Norwich City waar Ron Saunders de plak zwaaide.  Ze kwamen uit in de Engelse First Division, de huidige Premier League.  In het seizoen ‘72-’73 stonden we met The Canaries in de Cup Final.  Helaas verloren we die partij met 0-1 van Tottenham Hotspur, een doelpunt van Ralph Coates.  I still feel the pain in my heart if I look back at it.  Wel was het een fantastische Wembley-ervaring, de eerste uit de geschiedenis van de club.  Mijn prestaties bleven ook voor de bestuursleden van Mechelen niet onopgemerkt, zozeer zelfs dat zij met een transfersom over de brug kwamen.”

 

“Hier speelden ze, en spelen ze nog steeds, vaak met een libero.  Dat zag je in Engeland of Schotland niet.  Ik vrees dat de stopper iets typisch Belgisch is.  Uiteraard was het tempo ook een groot verschil tussen beide competities.  Het spreekt voor zich dat de snelheid van uitvoering in Engeland veel hoger was dan hier.”

“Now there’s more money involved.  Dat maakt de sport vooral gecompliceerder, niet zozeer aantrekkelijker.”

 

“De beste met wie ik samen gespeeld heb, is ongetwijfeld Louis Deweerdt.  Hij was een centrale middenvelder bij KVM die talent aan klasse koppelde.  En tegen wie…, ik heb tegen behoorlijk veel goede spelers mogen spelen.  Onder andere Mancunian George Best en Pat Stanton van Hibernian waren tremendous players.  In België had je er in die tijd ook nog heel veel.  Ik herinner me de wedstrijden tegen Standard met Asgeir Sigurvinsson en Piot in doel.  Ook tegen andere toppers zoals Rensenbrinck en Raoul Lambert hadden we het altijd moeilijk.  Toen wonnen Belgische clubs nog Europese bekers, een opmerkelijk verschil met nu.”

 

“Onder andere.  Er is mij ten eerste een job aangeboden op de luchthaven.  Eentje dat ik met plezier gedaan heb.  En wat mijn zoon betreft, hij heeft hier inderdaad ook een mooie carrière gehad.  De volledige reeksen, inclusief Uefa-junioren en beloften, heeft hij bij KV Mechelen doorlopen.  Helaas kon hij daar niet doorbreken omwille van Aad De Mos en de superploeg die hij op dat moment trainde.  Concurrent en aartsvijand Racing Mechelen zag Steve wel zitten en daar heeft hij uiteindelijk zeven jaren gespeeld, zowel in eerste als in tweede klasse.”

 

“Nee, Na FC Tremelo en Sparta ben ik mijn zoon meer gaan volgen.  Ik assisteerde hem eveneens bij verschillende contractonderhandelingen.  Daarna heb ik ook nog eens heupproblemen gekend waar ik tot vandaag last van heb, dus op een bank gaan zitten is niets meer voor mij.  Wel heb ik nog steeds veel contact met de spelers en supporters van Sparta Haacht, een fantastische groep.” 

 

Je woont in Keerbergen, de favoriete plaats van heel wat ex-KVM’ers.  Heb je nog contact met bepaalde toenmalige ploegmaten? 

“Jazeker, met Engelsman Brooks die ook Achter de Kazerne speelde heb ik nog geregeld contact.  Hij woont nu in Schotland en was in oktober zelfs nog even hier.  Voor de rest zie ik er nog weinig moet ik zeggen.”

 

“Of ik Schotland mis? Nee, Whisky heb je hier ook (lacht).”