Column Verzet tegen het opbod-principe

Het voetbal is ziek... Dit is wat er de laatste weken in koor gezongen wordt door voor en tegenstanders van deze sport. Feit is dat het ganse omkoopschandaal het voetbal niet veel goed deed en nog steeds doet. Ook de lakse houding van de bond met al haar verouderde reglementen en haar onmacht in materies als deze doet de uitstraling van de sport weinig goed. Maar ook de clubbesturen klagen...  Het grootste probleem dreigt in de hoek van de spelerslonen.   

Deze week nog liet de voorzitter van OHL zich negatief uit over het inhalen van versterkingen. Er wordt door alle ploegen naarstig gewerkt aan de uitbouw en of inkrimping naar het volgende seizoen toe, maar de clubs stoten hierbij op een hele resem problemen.

De voorzitter van OHL stelde onomwonden dat hij zich niet zal wagen aan gekke bedragen en of exuberante lonen. De trainer voegde er nog aan toe dat hij de voorkeur zou geven aan "eigen producten" en "jongens van de streek". Ondertussen verspreidde OHL ook een communiqué naar aanleiding van het nieuws dat Thierry Bayock tekende bij KVK Tienen. De club is zwaar teleurgesteld in de speler en de makelaar.

Het communiqué liegt er niet om : "De handelwijze van Thierry Bayock kan zelfs ondanks uitstekende prestaties NIET worden aanvaard en doet vragen rijzen over de integriteit van de speler. De kans zal dan ook klein zijn dat Thierry Bayock weerhouden zal worden in de verdere selecties ". De voorzitter stelde dit weekend ook enkel enthousiaste spelers te willen binnen halen die "er fier op zijn voor OHL te mogen aantreden en die genoegen nemen met een fair loon".

Het is een veel gehoorde klacht. Spelers eisen overdreven zware lonen onder druk van malafide makelaars en zwaaien hierbij - met het Belgische voetbal en van vele Belgische clubs. Lommel, Waregem, Kortrijk, Mechelen, Lierse, Padro Maasmechelen, KBHZ, Aalst, FC Luik, Seraing, ... Een hele resem clubs verdween vooral het laatste decennium van het voetbaltoneel omdat ze de toenemende financiële druk niet meer aan konden. Ook Eddy Wauters klaagt al jaren over dit fenomeen en trekt wel vaker aan de alarmbel.

Zulte Waregem lijkt uit zijn eigen asse te zijn opgestaan, beseffend dat de enige uitweg de weg terug is. De weg van het semi-professionalisme met eerlijk en correct betaalde voetballers die ook nog voeling hebben met de werkelijkheid, de wereld van het werk en die elke week opnieuw beseffen hoe gelukkig ze zijn dat ze geld verdienen aan hun hobby. Arbeidsethos en inzet, trots en doorzetting, eerlijkheid en fierheid lijken allemaal nieuwe modewoorden die sommige clubs stilaan opnieuw hoog in het vaandel gaan voeren. Maar het recept is niet nieuw, het is de moderne versie van "het professionalisme voor het arrest-Bosman".

Ook Deinze predikt dezelfde wetenschap. Manager Jan Hoste verwoordde het als volgt : "Ik heb nog van geen enkele van onze spelers gehoord dat ze absoluut bij Deinze willen blijven ongeacht het tweede of derde klasse wordt, zucht Jan Hoste. De enige die oprecht geweest is Jurgen Sermijn. Handhaven we ons in tweede, blijft hij bij ons. Zakken we naar derde keert hij terug naar Standaard Wetteren. Hij is ook de enige die geen opslag vraagt. Omdat hij beschaamd is over onze plaats in de rangschikking. Alle andere spelers vragen meer, sommigen zelfs tot driehonderd procent. Want ze schermen met aanbiedingen. Iets wat ik niet begrijp. Heel Deinze verwijt ons dat we slechte spelers hebben. Maar als we die spelers bezig horen hebben ze allemaal twee of drie aanbiedingen van andere tweedeklassers."

De club is niet van plan mee te doen aan het opbod. Steeds meer voorzitters en managers beginnen te beseffen dat meedoen aan het opbod er enkel voor zorgt dat het mechanisme zichzelf in stand houdt. Op termijn kan het bovendien lijden tot de ondergang van de club en op die manier opent het dan weer de deuren voor omkoopschandalen. Het lijkt allemaal een vicieuze cirkel zoals ook reeds Roland Duchatelet meermaals aankaartte. De excentrieke voorzitter van STVV is ook de idee genegen van verandering. Maar dat is juist het probleem... hoe veranderen als de grote clubs nu net het systeem nog het meest voeden ? 

Er zal ongetwijfeld nog menig woord over vloeien, maar er zal iets moeten gebeuren willen de kleintjes overleven. Het voetbal heeft dringend nood aan wat meer positiviteit en toekomstperspektief. Kan het semi-professionalisme de toekomst van het Belgisch voetbal redden?