Sporting verslaat leider Numancia

Gijón – thuishaven van Sporting – is een kuststad in het noorden van Spanje met een kleine 300.000 inwoners. De grootste stad van het prinsdom Asturias staat zonder twijfel in de schaduw van de mondainere hoofdstad, Oviedo, die op de weg naar Santiago de Compostela ligt. Maar de rojiblancos van Sporting zijn zonder twijfel de trots van voetbalminnend Gijón en bij uitbreiding Asturias. De supporters lijken voor het eerst in jaren opnieuw écht in de promotie naar Primera División te geloven.

 

De club speelde lange tijd in de Spaanse hoofdklasse en ze speelde zelfs tot begin jaren ’90 regelmatig Europees voetbal. Tien jaar geleden sloeg het noodlot toe en zakte de ploeg met slechts dertien punten naar Segunda División. Om het verloop van de daaropvolgende seizoenen te beschrijven zou ik het bijna clichématig kroniek van een aangekondigde dood kunnen noemen. De rojiblancos beginnen het seizoen sterk en lijken zelfs mee te doen voor de promotie, maar op het einde van het seizoen kunnen ze enkel het behoud verzekeren. Dit seizoen lijkt het – voorlopig althans – beter te gaan.

 

De cantera (jeugdopleiding) Mareo is wijd en zijd bekend voor de bekende spelers die de school voortbracht, o.a. Abelardo, Luis Enrique of David Villa. In 2001 kocht de stad Gijón de terreinen van de voetbalschool op om de club uit de nijpende economische crisis te halen. Het stadion van Sporting – el Molinón – viert dit jaar zijn honderdjarige bestaan en aangezien de laatste vernieuwing van het WK ’82 dateert wordt er volop aan een nieuw stadion gewerkt. Binnen anderhalf jaar zou het nieuwe complex af zijn en uiteraard wil de club die mijlpaal in eerste klasse vieren.

 

Met de komst van leider Numancia stond Sporting op een gedeelde derde plaats met Real Sociedad op twaalf punten van de leider uit Soria. Coach Manuel Preciado kon voor de belangrijke wedstrijd niet rekenen op zijn smaakmaker David Barral. De thuisploeg moest zondagmiddag winnen van de leider, aangezien Real Sociedad met Xerez een veel makkelijkere tegenstander had. Op de zonovergoten middag was el Molinón aardig volgelopen voor de topper in Segunda División: 14.400 toeschouwers.

 

Scheidsrechter Teixeira Vitienes haalde al snel de woede van het thuispubliek op zijn hals door enkele twijfelachtige fouten in het voordeel van de bezoekers te fluiten. De fans begonnen met hun zakdoek te zwaaien en allerlei scheldwoorden naar het arbitrale trio te gooien. De wedstrijd zelf was in evenwicht met weinig echte doelkansen. Tot op het halfuur toen doelman Nuñez een vrije trap van de thuisploeg pareerde. Net voor rust kon enige aanvaller Bilic een voorzet verlengen tot de vrijstaande Kike Mateo die de keeper omzeilde en in het lege doel de 1-0 binnentrapte.

 

De mannen van coach Arconada hadden na rust duidelijk speloverwicht, maar konden wederom niet dreigen voor de goal. Doelman Roberto moest enkel op schoten van afstand en voorzetten in actie komen. Sporting had weinig te bieden in de tweede helft, maar kwam wel verrassend genoeg het dichtst bij een goal. Goalie Nuñez trapte een terugspeelbal tegen spits Bilic aan en de bal dwarrelde ei zo na in doel. In de extra tijd – vijf minuten tot grote frustratie van het thuispubliek – kwamen de bezoekers dicht bij de gelijkmaker. Verdediger Jorge moest op de doellijn de meubelen van Sporting redden. Het bleef 1-0 waardoor de mannen van Preciado op de promotieplaatsen blijven staan.