Interview Stefan Van Dender: "Een gevoel van euforie"

Voetballers die ooit actief waren in onze Jupiler league en nadien hun kunsten ten toon spreiden in onze lagere afdelingen, het komt vaak voor. Denk maar eens aan Stefan Leleu, Patrick Goots of Gilles De Bilde, ooit nog actief in Anderlecht. Ook ex-Lokeren verdediger Stefan Van Dender vinden we terug in derde klasse, waar hij actief is bij Eendracht Aalst. Voetbalkrant ging even op bezoek bij de Aalsterse verdediger om te horen hoe hij het stelt.

- Stefan, het merendeel van de voetballiefhebbers kent jou van je verblijf bij Sporting Lokeren. Kan je ons even toelichten hoe je daar terecht kwam?

Ik knoopte voor het eerst op zes-jarige leeftijd mijn voetbalschoenen aan bij de Lokerse jeugd. Geleidelijk aan groeide ik dan door tot in het eerste elftal.

-Je werd er tot kapitein verkozen. Brengt zo’n aanvoerdersband wat extra druk met zich teweeg?

Toen ik de kapiteinsband om de arm kreeg wist ik dat het maar een tijdelijke situatie was, toch bracht dat geen echte extra druk. Je probeert namelijk gewoon met of zonder die band iedere wedstrijd tot een goed einde te brengen.

-Ooit was je met Lokeren nog actief in de Intertoto. Toch wel een leuke ervaring, niet?

Inderdaad, dat is toch wel iets wat je niet snel vergeet. Het mooie is dat je eens kunt vergelijken hoever je als team en individueel staat op Europees niveau.

- Nadat je Lokeren verliet trok je via een tussenstop in Harelbeke naar Deinze. Zijn er bepaalde  dingen uit die periode waar je wel nog is aan terugdenkt?

Ja, beide ploegen speelden destijds in tweede klasse en wat me vooral opviel was de manier waarop de spelers met mekaar omgingen. In de omgang tussen medespelers ging het er iets vriendschappelijker aan toe dan in het profcircuit van de eerste klasse. Nog een verschil was dat op het hoogste niveau alles geregeld werd voor de spelers terwijl dat in tweede totaal niet het geval  was.

-Nadien ging het richting Nederland, meer bepaald SV Hoek. Was het leuk vertoeven in Nederland?

Ik kende er wel een leuke tijd maar toch reikte mijn ambitie verder, want er speelde toch een groot niveauverschil. Mede hierdoor stond ik niet weigerachtig tegenover een aanbod van andere clubs.

-En toen kwam Aalst op de proppen.  Wat heeft je overtuigd om er aan de slag te gaan?

Aalst is een ploeg met de nodige ambitie en dat sprak me wel aan. Bovendien heeft  de club nog steeds  een schitterende achterban waardoor het er als speler leuk vertoeven is.

-Het seizoen ging voor jullie al vrij vlug van start met een reeks van wedstrijden in het kader van de Beker van België. Achteraf mocht de club ook tevreden terugblikken op  een meer dan geslaagde bekercampagne  waarin jullie eersteklasser Sint-Truiden uitschakelden. Ik neem aan dat het op Staaien zowel voor spelers als supporters genieten was.

Dat was zeker genieten, na die wedstrijd was er bij iedereen een gevoel van euforie. Het blijft toch altijd iets speciaal om als derdeklasser een eersteklasser uit de beker te kegelen, zo een kans biedt zich tenslotte niet ieder jaar aan.

- Laten we het even hebben over die steun van de twaalfde man. Het geeft je als speler ongetwijfeld een goed gevoel om dat extra duwtje in de rug te krijgen tijdens een moeilijk moment in een wedstrijd.

Op dat vlak beleven we inderdaad iets uniek als derdeklasser, zowel uit als thuis worden we gesteund door een trouwe aanhang. Het geeft je als speler toch een boost om voor zoveel volk te mogen spelen.

- Wat zijn je vooruitzichten naar de toekomst toe?

Momenteel heb ik nog een contract van één seizoen bij Aalst. Wat de toekomst daarna brengt zien we dan wel weer. Persoonlijk hoop ik zolang mogelijk op dit niveau te blijven voetballen zonder ernstige blessures.

- Zijn er dingen die je nog graag zou bereiken in je spelerscarrière?

Met Aalst zo vlug mogelijk de promotie afdwingen.

Stefan, bedankt voor je tijd! Wij wensen je nog veel succes toe in het verdere verloop van je spelerscarrière.