Dugnad

Als je bijvoorbeeld in een flatgebouw woont, werkzaam bent in een firma of je zoon of dochter nemen deel aan buitenschoolse activiteiten, dan wordt je blootgesteld aan dugnad. Concreet betekent het dat je minstens een keer per jaar bereid moet zijn om te helpen.

Ben je eigenaar of huurder van een flat bijvoorbeeld zal er verwacht worden dat de bewoners samen de kelder, tuin, gang e.d. onder handen nemen. Dat kan gaan van een nieuw likje verf in de gang tot het planten van nieuwe planten en bloembollen enz. Het materiaal wordt geleverd door de eigenaar, het werk wordt verwacht van de bewoners.

Het is een Noors gebruik dat lang geleden ontstaan is. Toen moest men 1000 Kroners ( ongeveer 100 euro ) betalen om dit werk te laten doen. Je kon aan die betaling ontsnappen door het werk zelf te doen. In onze tijd wordt er eigenlijk op die 1000 Kroners niet meer zo op gekeken. Ongeveer 95 procent van de bevolking ervaart dit als een sociale gelegenheid. Een kans om samen te werken, elkaar beter en op een andere manier te leren kennen. Je ziet hier dan ook mensen die niet van geboorte Noors zijn helpen in deze taak, het is een traditie.

Ook bij mijn voetbalclub Frigg houden we jaarlijks zo een dag. Het zijn de ouders van de kinderen die de kleedkamers en het cafetaria onder handen nemen. Iemand van de club coördineert het hele gebeuren zodat iedereen te werk gesteld wordt en het werk op een dag gedaan is. Natuurlijk horen we hier en daar dan wel dan mensen er proberen onder uit te muizen, maar de zelfdiscipline en de sociale controle maakt mensen er van bewust dat het een sociaal gebeuren is. Dan komen er de verontschuldigingen, en reiken ze zelfs de hand om het op een of ander manier goed te maken, lovenswaardig toch?

Je kan het er druk mee krijgen want wanneer je als vrouw en man gaat werken en enkele kinderen hebt die aan buitenschoolse activiteiten doen zoals sport of een andere hobby, dan moet je toch wel wat dagen per jaar actief zijn in dit dugnad gebeuren. Ik heb hier bij mijn vrienden wat navraag gedaan en gemiddeld komen ze toch uit op een zevental dagen dugnad per jaar. Dat is kortom een hele week werken.

We hebben hier in onze club ook een juniorteam, een heel talentvolle groep, die deze dugnad op een andere manier gebruiken. Ze stellen zich beschikbaar om werkjes op te knappen voor bedrijven. Die zullen hen dan tegen een zeer zacht prijsje financieel belonen. Dit geld komt dan in de spelerskas terecht.  Met dit geld financieren ze dan zelf hun verplaatsingen naar tornooien, zelfs de buitenlandse verplaatsingen. Onze eigenste jongens hebben het zo goed gedaan dat ze voor de zomer zelfs op oefenstage zijn gegaan naar Turkije gedurende tien dagen. Volledig zelf gefinancierd met vrijwilligerswerk, knap toch.

Tijdens mijn periode bij Lierse als jeugdcoördinator werd er ook een opknapdag ingelegd. Het potentieel dat er aanwezig was zoals trainers en ouders kwamen nooit in grote getale opdagen. Het werk was natuurlijk volledig op vrijwillige basis en dan zie je natuurlijk steeds dezelfde loyale mensen opduiken.

Dus, dugnad iets voor België?

David Brocken