Reportage Amsterdamse onmacht

Tomas Taecke in Amsterdam


Met een bonus van zeven doelpunten op zak begeeft een halve ton Ajacieden zich in de vooravond naar de Arena. De metro puilt uit van de wit-rood-witte shirts terwijl  het verkeer op de volgelopen stadsring tot stilstand komt. Ajax ontvangt het grote Real Madrid met een gerust gevoel, want ook Lyon moet in de Kroatische hoofdstad stevig uit de hoek komen wil het naar de achtste finales. De storm boven Mokum houdt huis alsof er iets staat te gebeuren. Een voorgevoel dat vier uur later bevestigd zal worden.

Bijlmer loopt al snel vol en rond de Arena is het zoals altijd gezellig rumoerig. In de pubs wordt de tweede helft van Excelsior-AZ gevolgd, waarvan de uitslag een klein uur later in het stadion wel gesmaakt kan worden. De opstellingen weergalmen door de overdekte ArenA en het ontzag voor het veredelde B-elftal van de Koninklijke is op zijn plaats. Bloed, zweet en tranen van Hazes wordt uit volle borst meegezongen en op de Mars van André Rieu wordt de juiste toon door vijftigduizend wapperende  vlaggetjes gezet. Ajax is klaar voor de zoveelste grote voetbalavond in zijn bestaan.

De bal gaat aan het rollen en Johan Cruijff wordt andermaal een hart onder de riem gestoken. Er heerst een relaxte sfeer in de ArenA, want voor een keer is de spreekwoordelijke druk op de ketel niet ten volle aanwezig. Bij de eerste tegenprik van de Madrilenen speelt hetzelfde scenario zich voor de vierde keer in twee jaar tijd af. Ajax is op achtervolgen aangewezen maar wil het de kijklustigen toch naar hun zin maken. De gelijkmaker komt er snel, maar wordt tot ieders verbazing afgekeurd. Het thuisfront bevestigt de vermoedens en de frustraties laaien hoog op.

Even later ontwaakt de opnieuw ingedutte ArenA pas echt uit zijn slaap. Sulejmani devieert een bal tegen de touwen, maar andermaal staat de Portugese assistent als een gek te zwaaien. Een tweede doelpunt wordt - blijkt later - onterecht afgekeurd en de woede valt niet te overzien. Als een koning wordt Real Madrid voor enige tegenwind in de vorm van twee zuivere doelpunten behoed. De bezoekers leiden bij de rust met 0-2. Tijdens de pauze halen de beelden van Zagreb-Lyon (1-1 halfweg) de Arena, die ondanks het boerenbedrog vrede neemt met de situatie en zich nog steeds opmaakt voor de volgende ronde.

Na de kampwissel gaat het plots heel snel. In hoog tempo waaien de goals in de Balkan aan de verkeerde kant van het veld in het net. Na een kwartier spelen staat Lyon plots 1-4 voor en is de Amsterdamse bonus herleid tot één doelpunt. Er valt een onheilspellende stilte over het stadion, enkel de Ultras van VAK410 blijven op en neer rollen op het ritme van de toonaangevende trommels. Machteloos volgt elke Ajacied de ontwikkelingen aan de andere kant van Europa en eenieder legt zich al bij de situatie neer. De Kroatische deur staat wagenwijd open en lijdzaam kijkt Ajax toe hoe het uitgeschakeld wordt.

De beelden, die later op de avond bevestigen, zijn op dat moment overbodig. Iedereen beseft dat Zagreb op zijn zachtst gezegd zijn sportieve plicht niet aan het vervullen is, waardoor de ArenA in een diepe rouw wordt ondergedompeld. Het wordt uiteindelijk 1-7 en Ajax krijgt zelf ook nog een derde tegendoelpunt toegediend. De fans druppelen snel naar buiten en banen zich met de kop in de grond een weg naar huis. De Europa League is een mooie troostprijs, maar vooral het aangedane onrecht stemt de rood-witte schare diep droef.  

Later op de avond is de hele wereldstad het met elkaar eens. Ook de analisten van de NOS zijn lichtgefrustreerd en de voetbalwereld reageert verbijsterd. Het verloop van deze avond is op zijn minst verdacht. De knipoog van Dinamo-verdediger Vida pleit niet in het voordeel van de Kroaten. Dat het slecht opgevoerde toneelstuk geregisseerd werd is niet bewezen, maar zal door de UEFA snel onderzocht worden. Diezelfde UEFA die Ajax vanavond op ontluisterende wijze twee geldige doelpunten ontnam.